အသံေၾကာင္ေၾကာင္ ေသေနတဲ့ ငေၾကာင္

ေလာေလာလတ္လတ္ အလ်ဥ္က

ဒီ D d ဒီပရက္(စ္)ရွဲ(န္) ေဒါင္းေဒါင္း ဒုန္း

မတူမညီ ျခားျခားနားနား ေျပးလႊားေနရတဲ့ ၀န္းက်င္ကာလာဇုန္မွာ

အနံ႔ဆိုး အသက္ဆိုးေတြ မစာမနာ ၀င္၀င္/ေရာက္ေရာက္ ၀င္ေရာက္လာတယ္

လႈပ္လွပါလား အားက်စရာပဲ ဆက္သြား ဆက္လုပ္ ဆက္လႈပ္

လူငယ္ဆိုတာ တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ လုပ္ေန လႈပ္ေနမွ ဒါမွ မဟုတ္ လြဲေရာ့

မနက္ခင္း ပန္ကာေရွ႕ ဆက္တိုက္ရြာတဲ့ ေခၽြးစက္အေမာဖိုင္ေတြ

ဖိုးအင္၀မ္း.............။

SMA+ကိုးကင္းေကာင္= ကားကားကားကွင့္ ကႊန္းကားေကာ္ ကက်ာ ကား

SY+ကူးကင့္= ကာက ကီကွာ ကီကို ကို

LTN+ကင္းကဏ္ကီ= ေကကူေကကိမ္း ကူကယ္ကီကိုင္း

MDR+ ကွဴးကာကီ= ကီကတ္ကိုင္းကကြင္း ေကကို႔ ကေၾကာင္းကန္ကာ

အူး............ရာထူးရွိမွ ႐ူးလို႔ ရတာမဟုတ္ဘူးေဟ့

ျဖတ္မယ္ ေတာက္မယ္ ေရာေရာေႏွာေႏွာ စေပ့(စ္)ျခား လိုင္းေရႊ႕ တပ္ဆင္မယ္။

ဒါဟာ မိက္ကပ္ထူထူဖို႔ထားတဲ့ အကြဲအရွ အပြန္းအပဲ့ ဒဏ္ရာ အနာတရေတြလား

ရန္ကုန္က မခြါႏိုင္ေသးတဲ့ အညာသားတစ္ေယာက္လား

မသာမယာ ေသဆုံးသြားရတဲ့ မသာအေလာင္းႀကီးလား

ကဗ်ာကို အေရာင္ခြဲ/အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္/အရြဲ႕တိုက္/အရည္ေဖ်ာ္/ေရွာ့ခ္႐ုိက္ပစ္မယ့္ လူေတြလား

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေသြးသံရဲရဲ ဒူးေထာက္လို႔ အသံမမာႏိုင္ခဲ့။

ဒီလူ......................

ဒီအခန္းထဲ

ဒီ

D

d

ဒီပရက္(စ္)ရွဲ(န္) ေဒါင္းေဒါင္း ဒုန္း၊

ၿပီးရင္...........

အသံကုန္ ေၾကာင္ေနေအာင္ ေအာ္။

မင္းဟာ လမင္းအစစ္ မဟုတ္ခဲ့ဘူး

မင္းလမင္းဟာ အစစ္ မဟုတ္ခဲ့ဘူး

လမင္းဟာ မင္းအစစ္ မဟုတ္ခဲ့ဘူး

လမင္းအစစ္ဟာ မင္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး

အစစ္ဟာ မင္း လမင္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး

အစစ္ဟာ လမင္း မင္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး။

မဟုတ္ဘူး မသိဘူးေတြဟာ

မင္းရဲ႕ လမင္း အစစ္ျဖစ္တယ္။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

ေျခရာ လက္ရာ အေကြ႔ အေကာက္

သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းထိမ္းသလို
ဘာႀကီးညာႀကီး ျဖစ္လာႏုိင္သလို
ငလ်င္ ငလ်င္ ငလ်င္လို ငါက ဒီမွာ ဒီလို..........လို
ဟဲ့ညိဳျမ ေစာင္မလိုဘူး သြား/ေမးၾကည့္
လူႀကဳံရင္ ဆရာေခ်ာ၀မ္းဗိုက္သားကို နာနာပြတ္ နာနာဖြတ္
တိုက္ဆိုင္မႈ အတုံးအခဲကို ဖြာဆန္ႀကဲေအာင္ ေက်ာ္/ခြ မင္းမူ ဆက္သြယ္ၾကည့္
သတင္းေတြက လူ႔အျဖစ္ရဲ႕ အျမင္အာ႐ုံ မူးယစ္ေဆးပဲ
ေသြးေၾကာတစ္ေလွ်ာက္ ခ်ာတူးလန္ျဖစ္ ဖ်ားနာသြား
လူဟာ ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ စၾက၀ဠာ အ႐ုိင္းယဥ္ေက်းမႈမွ မဟုတ္တာ
မသိ နားမလည္ စိတ္လြတ္လက္လြက္ အခိုက္အတန္႔တိုင္း ေသသလို ရွင္ၾကည့္ဖို႔
မိတ္ဆုံစားပြဲမွာ အသားျခင္းထိ ေသဆုံးရတဲ့အခ်ိန္ေတြ အားယားေနရင္
လူခ်င္းၿပိဳပ်က္ေနတဲ့ ထိခိုက္မႈ မမႈေရးခ် မမႈတဲ့ လူမႈေရး
ဘယ္သူက ဒီကဗ်ာ ဒီကမၻာ ဒီလူသား ဒီစာရြက္သားေလးထဲ ယင္းထလ႔ို နာေနသလဲ။

အစ္မက ကစဥ္႔စဥ့္ ကလ်ားကလ်ား သိမ္းဆည္းထားတာ ျပႆနာေတြလား
အစ္မက ကစဥ္႔စဥ့္ ကလ်ားကလ်ား သိမ္းဆည္းထားတာ နာက်င္ ဒဏ္ရာေတြလား
အစ္မက ကစဥ္႔စဥ့္ ကလ်ားကလ်ား သိမ္းဆည္းထားတာ ကူးယူမႈေတြလား
အစ္မက ကစဥ္႔စဥ့္ ကလ်ားကလ်ား သိမ္းဆည္းထားတာ ဂရုစိုက္မႈေတြလား။

ကဗ်ာေတြ ကဗ်ာဆရာေတြ လက္သည္း၀ွက္ေတြ အျပင္းစား႐ုိက္ခ်က္ေတြ ျဖာခနဲ႔ ပ်ံသန္းသြား
၀လုံးေတြ သုညေတြ သတင္းေတြ သေဘာမေတ႔ြေသာ ဗလာနဲ႔ ဇီး႐ိုးေတြဆီ
ႏ်ဴကလီးယားမစ္ဇိုင္းလ္းေတြ ပစ္လႊတ္ဖို႔/ အယူအဆ ေျပလည္ဖို႔
သ႐ုပ္ေဆာင္ အၾကင္နာက data ေတြ ေခြေခြေလး ျဖစ္ေနတာ
လူႀကီးမင္း ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ခင္ဗ်ား သိပုံဟာ ယင္းထလို႔
ထိုသုိ႔ ထိုႏွယ္ ရင္ထိုး ရင္ေအာင့္ အသက္႐ွဴက်ပ္တာ ေနတုိင္းဂ႐ုစိုက္ပါ
အက္စ္ လူငယ္တစ္ေယာက္က အေရာင္ေတြ ပြားမယ္
တ၀င္း၀င္း တလက္လက္ ထြားမယ္ ကစားမယ္ ေတာမွာပဲ ေတေနလိုက္ေတာ့မယ္။

မေန႔ညက အမွန္ဟာ သုံးခါတိတိ အသိရခက္တယ္
ရန္ကုန္မွာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟမ်ား သတိထား သတိထား
အြန္လိုင္းမွာ ကိုက္ခဲမာန္ဖီရန္ အသင့္ျပင္က်စို႔
အစစ္အမွန္ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေတြ အၿမီွးကုတ္ အကူအညီ ဆုတ္ခြာေပးပါ
အႏုပညာသံေခ်းခ်င္း ယဥ္ပါးဖို႔ ခ်ိန္းဆိုထားပါတယ္
ကိုယ္ခတ္ပိတ္ ျဖတ္ၫွပ္ထားရတဲ့ အ႐ုိင္းဧရိယာဟာ
သိလ်က္ မသိလ်က္ အေၾကာလန္ထြက္လို႔။

ဟဲ့တာ၀န္၀တၱရား
ပြတ္သပ္မႈေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ေခါက္တင္ ဆဲြတင္
ေအာင္လံမလႊင္ႏိုင္တဲ့ အ႐ုိင္းယဥ္ေက်းမႈမွာ ယုံၾကည္ပါ
ေဒါသအမည္းအေမွာင္နဲ႔ မွ်ားယူ ေနထိုင္ရတာ ႐ုိးေနၿပီေဟ့
လက္မ မေထာင္ေသးတဲ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ လူသား ပတ္၀န္းက်င္ တံတိုင္းပ်က္ႀကီး
ငါေတြၾကားမွာ အတၱေမြးျမဴျခင္းကလည္း မႈးယစ္ေဆး အယူအဆပဲ ဂ႐ုစိုက္
ေနထိုင္ျဖတ္သန္းမႈက ဘာညီညာႀကီး ၀ဲလို၀ဲ
ဒီေၾကကြဲဇာတ္ တိုက္ဆိုင္ျခင္းက ဒီလူသား လြမ္းေနရတာ အားငယ္လိုက္တာ
ဖရုိဖရဲမေလးေတြ အဆင္ေျပသလို မရယ္ျဖစ္တာ စဥ္းစား ညဳိျမ
ခ်ာခ်ာလည္ လူသားေတြရဲ႕ အျမင္မေတာ္တာ သိရခက္တဲ့ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္မႈ
အရြယ္က အလိမၼာနဲ႔ အယဥ္ေက်းဆုံး တည္ေဆာက္ရတယ္
ထိေတြ႔ရမယ့္ ႀကိဳးစေတြ အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ ထည့္သြင္း သိမ္းဆည္းထား
စကားလုံးၾကား ေစာင့္ေနတဲ့ ျပႆနာက ျပႆနာပဲ
၀ါးဟားးးးး ဟားးးးး ခင္းဗ်ား ႐ူးေနၿပီး ႐ူးေနၿပီေဟ့။

ဒီကဗ်ာ ေသသလို အိပ္စက္ေနပါလား ဆရာေခ်ာ
ဟဲ့လူငယ္အက္စ္
ဟဲ့လူငယ္ဒီဇိုင္း
ဟဲ့သရုပ္ေဆာင္
ဟဲ့ဒီလို ဒီလို.....လို
ျပႆနာမီးခိုးေတြက ျပႆနာမီးခိုးေတြပါပဲ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

ဒီကဗ်ာကို မွတ္ခ်က္ထုတ္ရရင္......စိုးမင္းေအာင္ေရးတဲ့ ဓားပါးပါးႏွင့္ မႊန္းထားေသာ ကဗ်ာ ငါး၊
လင္းသဏ္ညီ ေရးတဲ့ ေလယူေလသိမ္း လူငယ္ဒီဇိုင္း၊
မွဴးဒါရီ ေရးတဲ့ ဒီရက္ပိုင္း ေသဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာ၊
ကိုယ္တိုင္ေရးျဖစ္တဲ့ ငါက ဒီမွာ ဒီလို......လို ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးပုဒ္ကို ျဖတ္/ေတာက္/စေပ့ျခား
လိုင္းေရႊ႕ တပ္ဆင္ ခ်ိတ္ဆက္ေရာေႏွာ ထားျခင္းသက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲ စြဲေနတဲ့ စကားလုံးကိုေတာ့ ဒီကဗ်ာထဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ သုံးထားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလးပုဒ္ကိုပဲ ဒီေလးေယာက္လုံးက ေရာေႏွာျဖစ္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္.......။ ။

သတိ။ ။ တုတ္ စကၠဴ မသုံးရ....................

တစ္ ေနရာယူ

ႏွစ္ အသင့္ျပင္

သုံး ................................

ကုိယ္တို႔အားလုံး ေသသလို ဟန္ေဆာင္ေနခဲ့ရတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြ

ပ်က္သုဥ္းေနတဲ့ နာမည္ကို ပလပ္စတစ္ဆာဂ်ရီ အစားထိုးလို႔

လွႏုိင္မလား

သမိုင္းဟာ အုတ္က်င္းနဲ႔ သိပ္မေ၀းလွပါဘူး

လွလွ၏ ရယ္သံတြင္ အသံလံုး၀ မပါ၀င္ပါ

တန္ေၾကးႀကီး သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြက

အ႐ုဏ္ဦးမွာ ၾကာေတြပြင့္လို႔

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စာမူခ သုံးေလးေထာင္

အေရးသားကအစ ကဗ်ာဆရာေတြ လက္မေထာင္ထားၾက

ေပၚလစီကင္းကင္း ဂ်က္ ကြင္း ကင္း

႐ုံးသုံး ပြဲစားသုံး လက္ဖက္ရည္ဖိုးဟာ ဘယ္ေလာက္လဲ

ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ေခြ်းနံဟာ အရင္ကထက္ နံေစာ္ရင္

ေက်းလက္က ဘာေစာ္နံေနမလဲ

႐ုပ္ရွင္႐ုံမွာ ဘူတာမွာ မွတ္တိုင္နဲ႔ ခုံးေက်ာ္တံတားေအာက္မွာ

မာဆတ္မွာ ေကတီဗီမွာ ႏိုက္ကလပ္နဲ႔ သံလမ္းမွာ

ေသြးသားေရာင္းၿပီး ၀ယ္လာခဲ့တဲ့

သူမရဲ႕ စာ၀တ္ေနေရး က်န္မာေရး

ေက်ာင္းနဲ႔လမ္း လမ္ေၾကာင္းမွားခဲ့ရတဲ့ သူဖုန္းစား ကေလးငယ္ေတြ

ကိုယ္အႏွံ႔ နႏြင္းသုပ္ထားတဲ့ အ၀ါေရာင္ မိခင္အတုေတြ

ငွားရမ္းခ တစ္ေထာင့္ငါးရာ အထက္ရွိတဲ့ နီတာတြက္ ရင္ေသြးငယ္အတုေတြ

လမ္းစရိတ္ျပတ္ ဖိနပ္ျပတ္ေနတဲ့ အေရၿခံဳ ဘာသာေရးအတုေတြ

႐ုပ္ေသးေတြ ႀကိဳးဆြဲသမွ် ကျပေနရတဲ့ လူအတုေတြ

လိမ္ညာလွည့္ပတ္မႈက မ်က္လွည့္ပြဲ တစ္ခုလို ....တစ္ခုၿပီး တစ္ခု

ေလာင္ကြင္းထဲ မီးသင့္ အစအနေတြ လိုက္ရွာလိုက္တိုင္း

စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မကပ္ႏိုင္တဲ့ေခတ္ဟာ မေကာင္းဆိုး၀ါး ဆန္လာတယ္

ေတာက်ီးကန္းေတြ အုပ္စုဖြဲ႔ရယ္ေမာသံနဲ႔

လမ္းမေပၚ ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့ အင္းဂ်င္သံနဲ႔

အသက္(၁၈)ႏွစ္ျပည့္သူတိုင္း မွတ္ပုံတင္လုပ္ဖို႔ ႏိုးေဆာ္သံနဲ႔

ဒီကဗ်ာကို ေနာက္ထပ္ စာခုနစ္ေၾကာင္း ေရးၿပီး အဆုံးသတ္ရမယ့္ အတူတူ

အျဖဴေရာင္အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ

ေကာင္းကင္က လမင္းဆီ ေငးရင္း ဟိုအေ၀းက လမင္းဆီ

သစ္ခက္ သစ္ရြက္ေတြ ယိမ္းလႈပ္ခါယမ္းေနသလိုလား ခံစားမႈ လြင့္၀ဲေနတာ

မိုးစက္စက္ ျပဳတ္က်လာသလုိလား မ်က္၀န္းမွာ စီးဆင္းေနတာ

ကိုယ့္ပထမ မ်က္လုံးတစ္ဖက္က အဆင္မေျပမႈမ်ားနဲ႔ တိမ္ျမဳပ္ကန္းမိုက္ေနတယ္

တျဖည္းျဖည္း ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး နီးကပ္လာၿပီ အေမ့ကုိ လြမ္းရင္း..........

ကိုယ့္ ဒုတိယမ်က္လုံးတစ္ဖက္ကို နာနာက်င္က်င္မွိတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

၂၁၊ ၉၊ ၂၀၁၀

နံနက္ခင္း ၃း၁၀

၍.................ေရြ႕တယ္

ထိန္းခ်ဳပ္ေစာင့္ႀကည့့္ရမယ့့္ ပြိဳင့္ဟာ ဘယ္မွာ
အနီ
အ၀ါ
အစိမ္းႏွင့္ အျခား
မလိုအပ္တဲ့တံခါးခ်ပ္ေတြ ေပါက္ပါက္ပြင့္လို အပြင့္လိုက္လြင့္စင္သြား
ေခ်ာင္းေျမာင္းေနရတဲ့ အပ္တစ္ေခ်ာင္းအေႀကာင္း
ရွင္းျပစရာ ႐ႈပ္ေထြးမွ်င္တန္းၿပီး စာနာမႈမဲ့တယ္ ေက်းဇူးပဲ။

လိုင္းေပၚက ဘာသာစကားေတြ ေကာက္
ေကာက္ေနတဲ့ စိတ္အေကာက္အေကြ႔ေတြအၾကား
စိတ္ႀကိဳက္ျဖန္႔ခင္းလ႔ို မရတဲ့ ဆႏၵအထပ္ထပ္မွာ
ရာသီေတြေ၀့ေ၀့မႈန္သြားလိုက္ အသားမာတက္လာလိုက္။

ကိုယ့္ေလာက္ ဘယ္သူမွ စိတ္မႏွစ္တဲ့ လူနဲ႔ လုပ္ႀကံခံလိုက္ရတဲ့ လူ
နစ္ေနတဲ့ nicknameတုိင္း မသမာမႈ အႀကမ္းဖက္မႈေတြပဲ
အခန္းဟာ
အျဖဴေရာင္
ေယာင္ကိုင္းေနတဲ့ အေရာင္ကို ေရာင္းရန္ရွိသည္
ဒီစာတန္းခ်ိပ္ဖို႔
ေန႔က
တစ္ျပည္လုံးသာယာတယ္
ကိုေအာင္ရင္ၿငိမ္း စိုးမင္းေအာင္ လင္းသဏ္ညီ ေန႔သစ္တုိ႔နဲ႔
ေခတ္ၿပိဳင္ျမန္မာ ကဗ်ာ၀က္ဘ္ဆိုဒ္အေၾကာင္းေျပာျဖစ္တယ္
ဗူးဆိုရင္ ဖ႐ုံမသီးတတ္တဲ့ သစ္တစ္ပင္စုိက္တယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေနာက္ထပ္ေန႔ရက္ေတြနဲ႔
ေနာက္ထပ္ဗလာသက္သက္ေတြ ေနာက္ဆုတ္
ေျပာင္းလဲမႈဆီ အယံုအၾကည္မဲ့ ျဖတ္ေျပးသြားတယ္္။

ဒီကဗ်ာကို ဒီမွာခဏရပ္ၿပီး တစ္မိနစ္ခန္႔ အသက္၀၀႐ႈတယ္ ဇီး႐ုိးပဲ
ရင္ခုန္သံအေသအပ်က္ သုညမိုးမ်ား တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ရြာတယ္
ပင္လယ္ျပင္ဟာ လႈိင္းအသင့္အတင့္မွ လိႈင္းမႀကီးႏိုင္ပါဘူး။

အိုးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ေမ့ပစ္ရေတာ့မယ့္ ေယာက္သြားအခြံလား
လားလားမွ မသက္ဆိုင္တဲ့ လားတစ္ေကာင္လား
ႏုႏုေလး ညံ့ဖ်င္းခဲ့တဲ့ ႏုညံ့ေမတၱာက ပန္ကာခလုတ္ကိုဖြင့္
ပန္လာတဲ့ ဘ၀အဆက္ဆက္က အေပၚယံအကာေဟာင္းကို
ခြါပစ္ဖို႔
ခြဲ ခြဲ ခြါ ခြါ၊ ကြဲ ကြဲ ကြာ ကြာ ေ၀းၾကမယ္
ဟင္းလင္းပြင့္ေနတဲ့ ရင္နံ႔နဲ႔
ခလုတ္ႏွိပ္မွားသည္ ေရွ႕ေက်ာ္ျခင္း
အေျခခံကြဲျပားတဲ့ ေပးဆပ္မႈေတြ မီးပ်က္သြားတာ
ေရြ႕ေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးလို ရယ္ရခက္ ငိုရခက္။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

မွတ္ခ်က္။ ။အမွတ္မထင္ေသာ ဒီဇင္ဘာ(၁၆)ရက္ ဘီစီ၂၀၁၀ ညေနခင္း (၆း၂၀)ခန္႔ အခ်ိန္တစ္ခုကို ခံစားၿပီး ၎ဒီဇင္ဘာ(၁၈)ရက္ေန႔ မိုးေသာက္ခ်ိန္ (၂း၄၅)ခန္႔ ဘီစီ၂၀၁၀မွာ ဒီကဗ်ာကို ေရးသားျဖစ္ပါတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စြာ ဘ၀ခရီးကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ...။

အတြင္းေရးနည္းနည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ဒြိဟ အေရးအျခစ္ဖတ္စာ

ရခဲ့ရတဲ့ ဘဝမွာ ရခဲတာေတြ ရလြယ္တာေတြ ငါမသိဘူးမေပ်ာ္ရေတာ့ ဝမ္းနည္းတယ္ ေဆာရီး

အလင္းေရာင္က ညွီေဟာက္လို႔ ကုတင္နံပါတ္ ၃၂ သက္ဆင္းက်လာတယ္

ငါ့အပ်ိဳေဖာ္ဝင္ခါစ အႏုပညာနံေဘးမွာ ဗ်ဴရိုကေရစီ အေရးအခင္းလို တိမ္းေမွာက္လို႔

နားထဲမွာ ၅ အစ ၇ အဆံုး ကကမ်ဥ္းေစာင္း ကားတစ္စီးတာရာ ပြန္းတိုက္သံ

TV Guide ေပ်ာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း

လိင္အခင္းအက်င္းကို သင္ယူစရာမလိုဘဲ အလိုလို တတ္ေျမာက္ၿပီးသား မိန္းမတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း

ညီမ ကိုယ့္အသက္ ၃၈ မွာ မင္းကိုခ်စ္မိပါတယ္ မယံုဘူးရွင္

အဲလို အဲလို တြဲလ်က္သား ဘာသာစကား အၾကပ္အတည္းၾကားက သည္းေျခပ်က္အသိဥာဏ္

ေလးလႊာကေန တြန္းခ်လိုက္မယ္ ၊ မႈခင္းသတင္းထဲ ဝင္ပါလိုက္မယ္

အားးးးးးးးးးးးးးးး !!! ငါရြံတယ္ !!!

လူယုတ္မာမ !!!

ဖုတ္သဘက္ဆန္စြာ ကာမရမၼက္လိုလားျခင္း ေခါင္းစဥ္မ်ိဳးစံု ၾကားေနရတယ္

လူ႕အျဖစ္မွာ လူ႕အပ်က္ေတြ ရွိေနၾကတာပဲဆိုတာ မင္းသိပါ

မင္းဟာငါနားမလည္၊မတတ္ကၽြမ္းႏိုင္တဲ့ဘာသာစကားမ်ိဳးကို ၾကားခ်င္ေနပါသလား

ဒီပါဒ မွာ ဘာစာသားမွ မေရးရင္ ဘာျဖစ္ႏိုင္မလဲ

ကြင္းခတ္ထားတယ္ဆိုတာ မလုိအပ္ေတာ့ရင္ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ ( ဥပမာ - ေမာေႏြကို... )

' သူဟာသစၥာရွိသူတစ္ေယာက္ပါ ' လို႔ မင္းကို တစ္တစ္ေယာက္က ဘယ္လိုေျပာျပေပးႏိုင္မွာလဲ

' သူဟာသစၥာမရွိသူတစ္ေယာက္ပါ ' လို႔ မင္းကိုတစ္တစ္ေယာက္က ဘယ္လိုေျပာျပရမွာလဲ

မင္း Sent at 4:56 PM on Monday မွာတျခားတစ္ေယာက္ ...... ဆိုတာအျပင္ ေျပာစရာ ရွိပါေသးလား

ငါေခ်ာ္လဲသလို လဲတယ္ဆိုတာ တစ္ကယ္ေတာ့ ငါတစ္ေယာက္တည္းပါကြာ

ေဆးခါးေတြလည္း တိတ္တိတ္ပုန္း အခြန္ေဆာင္သလို မွီဝဲေနရတာပဲ

လူမႈေရးဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြ ေဒၚလာလိုသလို ငါလိုေနတာပဲ

ဝူးဝူးဝါးဝါး ယဥ္ေက်းမႈမညီမွ်ျခင္းမ်ား လွ်ိဳက်လာတယ္

မင္းမတ္တပ္ရပ္ေဝး ထုထည္စနစ္ပံုေလး ၊ အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္ ကိုယ္ထုတ္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္

ငါနာက်င္ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ နာက်င္ရျခင္းပါပဲ

ရင္ထဲေက်ာထဲမွာ ေမတၱာအၾကင္နာက အေခြလိုက္ ခုတ္ေမာင္းေနတယ္

ေရာက္ရွိေနရာ ေဆးကုသမႈ ဖန္လံုအိမ္ဌာနဇုန္

မင္းကိုဆက္သြယ္မရဘူး

ရင္ခြဲရံုထဲ ကုန္းရုန္းဝင္သြားလိုက္ရတယ္ ။

ေမာေႏြ

( ၈ ၊ ၉ ၊ ၂၀၁၀ )

နာက်င္သီခ်င္း

တစ္စံုတစ္ရာ ဘာမ်ား မွားေနၿပီလဲ
အပူဒဏ္ေၾကာင့္ ဖေယာင္းတိုင္ေတြလည္း ေကာက္ေကြး
ေရခဲခံႏိုင္ရည္တို႔လည္း အရည္ေပ်ာ္
စိတ္ႏွလံုးသား အပိုင္းပိုင္း အစစ
အက္ေၾကာင္းေတြလိုက္ ကြာက်
သူစိမ္းဆန္မီးခိုးလံုးႀကီးေတြဆီက ထြက္ေျပး
ကာကြယ္ေရး၀တ္စံုေတြ စြပ္
ေနဟာ အခုပဲ ေရာက္လာ အခုပဲ ထြက္သြား ေမွာင္မိုက္
အမုန္းမ်ားရဲ ႔ အစီးအနင္း
အတံုးလိုက္အခဲလိုက္ ခံရ
ခ်စ္ေမတၱာေပ်ာက္ကြယ္မႈ
အိုးႏိုး မျဖစ္ေတာ့ဘူး
လူ႔အျဖစ္ဟာ သံသယရွိစရာပဲ
ခ်က္တင္ထဲက အလိမ္အညာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္
ခ်စ္ရည္လူး လိင္အသားေပး ညစ္ညမ္းစာသားမ်ား
ေနထိုင္မႈပံုစံက သူတို႔ သ႐ုပ္ပ်က္ အပ်က္ဘက္
ကိုယ့္မွာ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္းသည္သာ ရွိပါတယ္
ဘာလိုေနတာလဲ
ေၾကာ္ျငာေတြနဲ႔ ပဋိသေႏၵတားေဆး
အဆင့္နိမ့္အႏုပညာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး ယဥ္ေက်းမႈေတြသာ ေခတ္စားလာၾကတယ္
လူ႔အျဖစ္ကို က်ဆင္းေစတာပဲ
ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ
အခြင့္အလမ္းသစ္ ဗိုင္းရပ္စ္ ႏ်ဴကလီးယား
ပိုက္ဆံ အနာဂတ္လႈိင္း ပညာ
အၾကမ္းဖက္တိုက္ဖ်က္ေရးနဲ႔
ယာဥ္အႏၱရာယ္နဲ႔
ဒီမိုကေရစီ အိပ္မက္ဆိုးနဲ႔ ပိရမစ္နဲ႔
စသျဖင့္မ်ားစြာၾကား
ကိုယ္တို႔ သက္ရွိေနထိုင္ ကပ္ေဘးက်ေရာက္ အသက္ရွဴက်ပ္ခဲ့ၾကရတယ္
တစ္စံုတစ္ရာ ဘာမ်ား မွားေနၿပီလဲ
မင္းမရွိရင္ ဘ၀ဆိုတာ အလကားပါလို႔ ကိုယ္ေျပာမိေတာ့မယ္
မင္းဆိုတာ ကိုယ္အလိုအပ္ဆံုး ခ်စ္ေမတၱာေပါ့
အထီးက်န္တြင္းနက္ႀကီးထဲမွာ လႈပ္ရွားမရ ႐ုန္းမရ ေအးခဲသြားေစပါတယ္
ဘာေတြ ျဖစ္လာမလဲ။ ။

စိုးမင္းေအာင္
မနက္ ၈နာရီ ၁၆ မိနစ္
၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ၊ ၁၅ ရက္။

သူမ်ားဦးေႏွာက္ကို အခမဲ့ ငွါးရမ္း တပ္္ဆင္ျခင္း

စိတ္ကုူးေကာင္းသူေတြက ဂ်င္းေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကို လက္ႏိႈက္

စကားေျပကုိ ကဗ်ာလုပ္ဖို႔ ဘယ္အပလီေကးရွင္းကို အတက္ခ်္လုပ္ရမလဲ

ပန္းတစ္ပြင့္ ပြင့္တုိင္းပြင့္တိုင္း အလြမ္းေတြ ႏုိးေနလိုက္ပုံ

ေလနီၾကမ္းထဲမွာ ဘာလို႔ ၀ံပုေလြတစ္ေကာင္ ေခ်ာင္းေနရတာလဲ

အႏိုင္အ႐ႈံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာ လက္လား ေဂၚလီလုံးလား

အာဟာရျပတ္ေနတဲ့ ၀ဋ္နာကံနာလား

ယားတဲ့ေနရာကို ထုံးတို႔မွတ္ထားရတဲ့ အသားတုံးႀကီးေလ.....

ေခတ္ကိုႀကံဳေတြရမႈက မေျပာခ်င္တာမ်ားေနေပမယ့္

အခ်စ္ဟာလည္း အဓိပၸာယ္အသစ္ေတြေျပာင္းလဲေနၿပီ

ဦးေႏွာက္က ေအသင္ဆိုရင္ ႏွလုံးသားက ဘဂၢဒက္

ဘယ္လို အေနအထိုင္မ်ဳိးနဲ႔ ဆင္တူေနလဲ

မေမး၀ံ့တဲ့ ေမးခြန္ေတြနဲ႔ အန္စာတုံးျဖစ္သြာတဲ့အေႀကာင္း......

မူးၿပီးလြတ္လြတ္လပ္လပ္ အန္ခ်ပစ္လိုက္ဖို႔

ကပ္ထားရတဲ့ တံဆိတ္ေတြက ဘာညာ ဘာညာ ဘာဘာညာညာ

တေျဖာက္ေျဖာက္ တေခ်ာက္ေခ်ာက္ တေဖာက္တေဖာက္

စိတ္ဒုကၡ က်ဥ္းက်ပ္မူ ေလးလံဖိစီးမႈ ပဋိပကၡ

စီးပြားပ်က္ ကပ္ႀကီးမွာေတာ့ အရင္းႏွီးမ်ားတဲ့ အိပ္မက္ကို မက္ေနသူ

ဘယ္ေတာ့မွ လင္းပြင့္မလာခဲ့ဘူး

ေကာင္းကင္က ေကာင္းကင္လိုေနေပမယ့္

ခင္ဗ်ားလည္း သိတဲ့အတိုင္းပဲ ဘာေတြလဲ ေန႔ေတြလား ညေတြလား

၀လုံးေတြ စက္၀ိုင္းေတြ လမင္းေတြ သုညေတြဗလာနဲ႔

ဇီး႐ိုးေတြဆီ မရိွျခင္းသက္သက္နဲ႔လြမ္းလြမ္းေနရတာ အားငယ္လိုက္တာ

ငရဲခန္းလို႔ မ်ိဳခ်သူ ဒီကဗ်ာဖတ္ၿပီးသူ အားလုံးကို

Thanks....

ဆံပင္ကို ေထာင္ထား လက္မကို ေထာင္ထား

ဂစ္တာတီးၿပီး သီခ်င္းဆို

We are nod robots

အခ်ိဳန္ကိုေစာင့္ေနရတာ

ေစ့ေစ့စပ္စပ္ အနားမသပ္မိတာ

ဘာမွန္းမသိတာအားလုံး အလြတ္က်က္ၿပီး

ဘာမွန္းမသိတာမွန္သမွ်

ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ဆုံးဘဲရွိေနတတ္တယ္။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ(၃)ရက္ေန႔က ျမန္မာျပည္သားကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတြက္ ကြယ္လြန္ျခင္း (၈)ႏွစ္ျပည့္ပြဲေလးကို ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ကဗ်ာဆရာမေတြက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြနဲ႔အတူ ကိုယ္တိုင္ေရးကဗ်ာေတြကို ရြတ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို ဂုဏ္ျပဳခဲ့ လြမ္းဆြတ္ခဲ့ ေၾကကြဲခဲ့ ေအာက္ေမ့ခဲ့ တသခဲ့ၾကသလို ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အမွတ္တရ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကိုလည္း စီစဥ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခု ဒီကဗ်ာမွာပါတဲ့ စာသားေတြဟာ အဲဒီစာအုပ္ေလးထဲက ကဗ်ာသား စာသားမ်ားကို ေပါင္းစပ္တပ္ဆင္ထားေၾကာင္း ၀န္ခံပါတယ္။

ကဗ်ာနားနီး ကဗ်ာ စကားေျပနားနီး စကားေျပ

အေရာင္းအ၀ယ္ မျဖစ္ျခင္း ကဗ်ာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္
လူမႈ အသင္းအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းမႈဆိုင္ရာ
အစိုးရမဟုတ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအသုံး၀င္မႈ
ကဗ်ာမႈဆိုင္ရာ ကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးေဆာင္းပါမ်ားႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
မွတ္ပုံတင္ပါတီ ယခုႏွစ္ ေဘာလုံးရာသီ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းေစ်းကြက္
အလုပ္မျဖစ္ေသာ ေရွ႕တန္း အလယ္တန္း ေနာက္တန္းတိုက္စစ္မွဴးမ်ား
ဒဏ္ရာရ အေျခအေန အလဲအထပ္ အငွားခ်ရန္ စီစဥ္ထားေသာ
ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းမီဒီယာမ်ားအတြက္
မွတ္ပုံတင္ၿပီးေသာ အသင္းအဖြဲ႔ပုုံစံမ်ားအတိုင္း
အိပ္ခ်္အိုင္ဗြီ မိဘမဲ့ကေလး လူကုန္ကူးမႈ ျမန္မာေဘာလုံးတိုးတက္ေရး
တရားမ၀င္ ျပည့္တန္္ဆာလုပ္ငန္း ျမန္မာေငြတန္ဖိုး
ကိုးခ႐ိုင္စီးပြားေရးမွ ကိုးခ႐ိုင္စိမ္းလန္းစိုေျပေရးအတြက္
ေဘာလုံးအကယ္ဒမီေက်ာင္းဖြင့္ရန္ ငါးမိနစ္အလို
စိိမ္းလန္းစိုေျပေရးက ေျမေအာက္ေရဆုံး႐ႈံးတယ္
အခင္းအက်င္း ႏွစ္ခုစလုံး အေရွ႕ နဲ႔အေနာက္ကို ဦးတည္တယ္
ၿပီးခဲ့ေသာဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းမ်ားအတိုင္း ဘက္ႏွစ္ဘက္မွာ
ေရအရင္းအျမစ္ ဧရာ၀တီလင္းပိုင္ ထိန္းသိမ္းေရး ၿခံစည္း႐ိုးၾကက္ဆူ
ေႏြစပါးကို ထိန္းသိမ္းေစာက္ေရွာက္၍ ၿပီး ႏွင့္ မွ တို႔ အား မူေသာ္
ႀကီယာ ၆၀ သ႐ုပ္ျပခဲ့
ပလပ္စတစ္ေဆးဆိုးအစမ်ား ေရွာင္ၾကဥ္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ယဥ္ေက်းမႈ ဖ်က္သိမ္း
ေၾကာ္ျငာစာတမ္းမ်ား ထုတ္ျပန္
နားေရးကူညီမႈအသင္း ေၾကြေနေသာသစ္ရြက္ အျမစ္တြယ္ေနပုံ
တစ္ ႏွစ္ သုံး ေလး ငါး ေျခာက္ ခုနစ္ ရွစ္ ကိုး တစ္ဆယ္ ဂ်က္ ကြင္း ကင္း
အက္ေၾကာင္းမ်ား ျပန္ခ်ည္ေႏွာင္ေန စိတ္တဆုံး၀င္သြားတဲ့ ရနံ႔ေတြက
လူကိုအေတာ္ဒုကၡေပးၿပီဆိုေတာ့ အသက္႐ွဴရတာ ပိုၿပီးေလးလံ
လူလုံးျပစရာ အေရာင္းအ၀ယ္ကိုမျဖစ္ စိတ္အတြင္း အစာမေၾကမႈ
အက္ေၾကာင္းမ်ား ကႀကိဳးလို လူကိုခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့
စိတ္အဆုံးနစ္၀င္သြားေသာ လူသားဆန္ျခင္း မဆန္ျခင္း အျငင္းအခုန္ရနံ႔
ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း ကိုယ္ကပါးစပ္အေဟာင္းသား
စိတ္က အာေမဍိတ္အေဟာင္းသား
အဓိပၸာယ္ေတြ မရွိျခင္း မရွိဖို႔အတြက္ လ်က္ဆားလား ေဆးမီးတိုလား
ေရွ႕ကိုလည္းမေမွ်ာ္ ေနာက္ကိုလည္းမလွည့္ခ်င္ ရပ္ေနတာလည္းအလိုမက်
ဘယ္လို တုံးလုံးလွဲလိုက္ရမလဲ
မေတြးခ်င္ မေခၚခ်င္ဘဲ ေတြးလိုက္ရတယ္
အရသာမရွိတဲ့ အရသာကို ေစ်းႀကီးေပး ၀ါးေနရသလို
မ႐ွဴခ်င္ဘဲ ႐ွဴေနရတဲ့ နိစၥဓူ၀မ်ား အျပင္....
ရပ္ေတာ့ ေညာင္းတယ္ သြားေတာ့ ပင္ပန္းတယ္
ဘာလဲဆိုေတာ့ ေမးခြန္းကို ဘာလဲလို႔ ျပန္ျပန္ေမးရတယ္
ခ်စ္စိတ္ေတြ မကုန္ေသးသေရြ႕လား
မိုးတဖြဲဖြဲ စိတ္တေခါင္ေခါင္ အေပါင္းအသင္းနည္းလာတယ္
သံသယမ်ားလာတယ္ လိင္စိတ္က တာေ၀းပစ္ ဒုံက်ည္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ၿခိမ္ေျခာက္မိတဲ့ အႏုပညာက
အၿမႇီးျဖတ္ ေခါင္းျဖတ္
အိတ္ေထာင္ထဲက ပိုက္ဆံကို အျပင္က်မသြားေအာင္ လူမိုက္ဆန္ေတာ့လည္း
လုပ္အားခက တန္ဖိုးမမွ်
မ်က္ႏွာေတြ ေမာ့ၾကည့္ရတာကို မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကိုပဲ
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ မယုံသလို ရယ္ရတယ္
ဒီေန႔ေခတ္စမ္း စကားလား
ငါတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဂိုဏ္းစတားျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး
သိပ္ဆန္း သိပ္အႏၱရာယ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အမိႈက္ေတြကလည္း
ေခါင္းထဲ ပုံေနလား
ေရာက္ရာအေရာက္က ငယ္မူျပန္ဒုကၡေတြပဲ ေန႔နဲ႔ညမွား
အိမ္ကေလးတစ္လုံး ပိုင္ဆိုင္ၾကတာခ်င္းအတူတူ
ပုတ္ခတ္ ႐ႈတ္ခ် ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီးလည္း ဂိုးျပတ္႐ႈံးတာပဲ
ငါမယုံေတာ့ဘူး ငါနဲ႔ ငါ့အစစ္အမွန္ကို မယုံေတာ့ဘူး
နာဇီလို႔ မေျပာနဲ႔ ငါ့ကို နာဇီလက္သစ္လို႔ မေငးနဲ႔
သေရကြင္းကို ေသမင္းနဲ႔ ညီမွ်ျခင္းမခ်နဲ႔
မင္းလည္း သီခ်င္းကို ႀကိဳက္လို႔ဆိုတယ္ ေရးတယ္
ငါလည္း ကဗ်ာကို ခ်စ္လို႔ေရးတယ္ မေအာင္ျမင္တာေတြ
ျပည္မေဖာက္နဲ႔ သစ္ပင္ဆိုတာလည္း သူ႔အလုပ္သူ လုပ္ေနတာပဲမို႔လား
ဒီေန႔ ငါတို႔ စိုးရိမ္ေနသလို စိုးရိမ္ေနၾကတဲ့ ကားဟြန္းသံေတြ
ငါတို႔ လက္တြဲထားၿပီး အေ၀းမွာ အနီးမွာ ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ
ေသကြဲလား ရွင္ကြဲလား ဘယ္လိုမွ ဆက္သြယ္မရ
မီးခလုပ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ ျပန္ပိတ္လိုက္တယ္
ဘယ္လိုျပစ္ဒဏ္ေတြနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ကို လီဘာအဆုံးဆြဲတာလဲ
လမ္းေပၚမွာ ကေလးေတြ စြန္လႊတ္ေနတယ္
လူဟာ ကေလးကို အလိုလိုက္ၾကတယ္
လုပ္စရာေတြမ်ားေနေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး
ထင္ရွားေသာ မုန္လာဥ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မေျပာရဲေတာ့
တိရစၦာန္ေတြလိုပဲ အလစ္ကို ေခ်ာင္းေနတယ္
ငါအခု ကစဥ့္ကလ်ား အိပ္ယာ၀င္ပုံျပင္ေတြနဲ႔ ေက်ာခ်စရာတစ္ေနရာ
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး က်ားကြက္ေရႊ႕သလို ေကၽြးလိုက္စားလိုက္ ဘာျဖစ္မလဲ
ေရႊဖလားနဲ႔ ၾကက္သားကိုင္ဆိုပါေတာ့
လိုင္းေပၚတတ္လာတာေတြလည္း အကုန္ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ဘူး
အခ်စ္က ဆယ့္တစ္လမ္း ေလးကြက္မွာ
အနားယူဖို႔လည္း အသုံးခ်ခြင့္က အတိုးႏႈန္းမ်ားလာတယ္
မီဒီယာနဲ႔ ရာစုသစ္က ခ်ိန္ခြင္လွ်ာထဲ ရာသီဥတုက တစ္ေမွာင့္
ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒက အကာကြယ္မဲ့ ဆက္ဆံခဲ့သလို
အႏုပညာကိုလည္း အကာကြယ္မဲ့ ျပဳမူခဲ့သလား
ေ၀ခြဲမရတဲ့ ေရွး႐ိုးအစဥ္အလာမ်ားနည္းတူ
chemicalေတြထဲမွာ chemicalေတြပဲလား
မွန္ေရွ႕ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားရဲ ယုံၾကည္မ၀င္ဘူး
လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ လူစုလူေ၀းနဲ႔ အရင္လို ျပန္ၿပီးေဆြးေႏြးခ်င္ပါရဲ႕
ခ်စ္ေသာႏွင္း၏ ေသြးအား အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ေသာ အရာမ်ားအား
ရွင္းျပရင္း ျပာအတိ ငါျဖတ္ခဲ့ေသာ ရက္စြဲအခ်ဳိ႕
ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး
ဇီးပင္က ဇီးဆူးက ဇီးရြက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေဖာက္ဘူးတဲ့
တရံတခါေတာ့ ပန္းသီးက အပင္ရဲ႕ အေ၀းမွာေၾကြတယ္
လူလူခ်င္း အျမင္မၾကည္ႏိုင္
ဘယ္ေတာ့ၿပီးဆုံးမလဲ
ေရေတြ ဒလေဟာတိုး သမိုင္းႀကီး စီးေနတယ္
ဖလက္ဂန္းက ဖမ္းခဲ့တဲ့ လင္းခဲ့ေသာ ပုံရိပ္မ်ားအတိုင္း
အာ႐ုံေျပာင္းရတာလည္း ကဗ်ာကို စနက္တံျဖဳတ္ရလို႔ပဲတဲ့လား
အေမနဲ႔ သားနဲ႔ ေမေမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
ဆင္းရဲတြင္းနက္လိုက္ နီလိုက္ ျပာလိုက္ စိမ္းလိုက္ ၀ါလိုက္
ေသတယ္ဆိုတာ ေရာဂါေတြထဲမွာ အနာဆုံးဒဏ္ရာပဲ
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႔အတူ
တစ္ဦးတည္း ေနထိုင္ျခင္းနဲ႔ အမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ျခင္း
အတိက်ဆုံး စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းမ်ားအတိုင္း
ဂုဏ္ေက်းဇူးရွိေသာ ပုံရိပ္မ်ားအတိုင္း
ညဟာ ေမွာင္သထက္ေမွာင္လာၿပီ
သတိေတြရလိုက္ သတိေတြျပန္ေပးလိုက္
လြန္ေလၿပီးေသာ အေျခအေနအတိုင္း ဂ႐ုမျပဳအား
သက္ေတာင့္သက္သာ မဲ့ဆဲ ေျမျမဳပ္မိုင္းမ်ား ရွင္းလင္းရဆဲ
ျမားမ်ား ေဇာက္ထိုးက်ဆဲဆိုေတာ့
ေလထူထဲမွာ ဘာေတြ အျပည့္ရွိေနလဲလို႔
လမ္းေပၚမွာ ဘယ္သူေတြရွိမလဲလို႔ အက်ဳိးပဲ အကန္းေတြလို အိမ္တြင္းေအာင္း
မီးအိမ္ေတြ မီးမထြန္းပဲ ခ်ိပ္ဆြဲ လြတ္လပ္မႈက တစ္ခန္းလုံး မလင္းႏိုင္တာ
သတၳဳသံေတြ လေရာင္နဲ႔အတူ စီးက်ေန
ငါအၿမဲ အိမ္ကေရပဲ ေတာင့္တမိ
စီးက်လာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေငးရီရင္း
မ်က္ရည္ကျဖစ္တဲ့ သက္တံဟာ
ငါ့ေခါင္းကို ဓားကို ကန္႔လန္႔ စိုက္စူးေနပါေတာ့တယ္။ ။

တိုးေႏွာင္မိုး

ပက္ႀကားအက္ ရင္ခြင္

အသည္းကြဲခဲ့ဖူးတဲ့ ငါ
ခ်စ္ဦးသူနဲ႔ ေဝးခဲ့ဖူးတဲ့ ငါ
ပတ္ႀကားအက္ ရင္ခြင္ကို
ပိုင္တာ မဆန္းပါဘူး…။

ေႏြမဆန္တဲ့ ေႏြကႏၱာရထဲ
ပူေလာင္ၿခင္း အသီးေတြကို
အရည္ေဖ်ာ္ေသာက္လို႔
ၿမတ္ႏိုးၿခင္း သစ္ပင္ေတြကို
ရွင္သန္ေစခဲ့တာ ။

တကယ္ေတာ့ ငါရူးသြပ္ခဲ့တာပါ
ဖတ္ဖတ္ေမာ အားအင္ေတြနဲ႔
ငါ့ ရင္ကို ငါအားတင္းရတယ္
ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႔
ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ ငါ့ရင္ခြင္
အခ်စ္မိုးေခါင္ခဲ့လို႔ ပက္ႀကားအက္ခဲ့တာ
ပူျပင္းတဲ့ နင့္အခ်စ္ ေနေရာင္ေတြေႀကာင့္
ၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ ပူတယ္
ငါ့ရင္ထဲမွာေတာ့ မိုးေခၚပြဲေတြ
အႀကိမ္ႀကိမ္ႏြဲလို႔ ဗံုတီးသံေတြနဲ႔
ဆူညံဆဲေပါ့ ။ ။

ေရာင့္ရဲ၊တန္႔ဆည္၊

အေတြးစမ်ား

ခဏခဏ ဖိတ္လွ်ံက်တဲ့
ရင္ဘတ္ထဲက အေတြး စ မ်ား
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ခါးတယ္
နပ္မွန္ဖို႔ႀကိဳးစားေနရတဲ့
ငါ့ခႏၶာအတြက္ အစာ
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ နာလံထူႏိုင္မွာလဲ
မေတြးမိပဲ ေတြးမိေနတဲ့ အေတြးမ်ား
ဝန္ပိေနတဲ့ ကားလို ဦးေႏွာက္ကို
အသံကုန္ ဟစ္ေႀကြးေနရတယ္
ကိုငွက္ႀကီးလို တစ္ေန႕စာအလြဲမ်ားနဲ႔
အေတြးမ်ားကို နယ္ခ်ဲ႕ ဖူးတယ္
နီရိုးဘုရင္ ၿဖစ္ဖူးတယ္
ခ်ီေဂြဗားရား ၿဖစ္ဖူးတယ္
အသက္ရွင္ၿခင္းရဲ႕ အဘိဓမၼာရွာခဲ့ဖူးတယ္
အတိတ္ကလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြ
လုပ္ေနဆဲ ပစၥဳပၸန္ရဲ႕ အလုပ္ေတြ
အနာဂတ္အတြက္ လုပ္ရအံုးမဲ့ အလုပ္ေတြ
အလုပ္ေတြ…………အလုပ္ေတြ……………
အလုပ္ေတြ…………………………………….။

လြန္ကုန္ၿပီ အေတြး စ မ်ား
ေမ့ထားလို႕ရမ ဲ့ ေဆးတစ္ခြက္ကမ္းလွည့္ပါ
ရိုးသားစြာ ရူးသြပ္ေနတဲ့
ငါ့ မနက္ျဖန္ အတြက္……………..။

ေရာင့္ရဲ၊တန္႔ဆည္၊

ခိုင္ရဲ႕ ကိုင္းမွာမကၽြတ္ မလြတ္တ့ဲတေစၧ

အဲဒီေန႔က ဖ်ားတယ္

သူမ မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ ကိုယ္လည္း မရယ္နုိင္ဘူး
ဆိုမိတ့ဲသီခ်င္းက စကားလုံးေတြ ေပ်ာက္ေနတယ္
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေခြးေတြ အရမ္းေဟာင္တယ္
ရွင္က်မဆီ ဖုန္းမဆက္နဲ႔ေတ့ာ
ေကာင္ကင္လည္း ၿပိဳၿပီ
ေတာင္ပံလည္း က်ိိဳးၿပီ
ပန္းေတြ တဖတ္ဖတ္ပြင့္ေနတာကို ျမားပစ္သံေတြပဲ ၾကားေနရတာ
မျမင္ရတ့ဲ အခ်စ္နဲ႔ စစ္႐ႈံးသလိုေန႔ေတြ
အၾကည့္နဲ႔လမ္းေတြကို ရပ္တန္႔ပစ္လုိက္တယ္
ကမ္းတစ္ခုနဲ႔တစ္ခု မနီးကပ္ခ့ဲသလို
သေဘၤာႀကီးစီးျပီး ငါတုိ႔ ေန႔စဥ္ ေ၀းခ့ဲၾကတာ
မျမင္ရေပမယ့္ သတိရစိတ္နဲ႔ ေအာ္ေခၚမိတယ္
ၾကာရင္ ရွင္ေမ့သြားမွာပါတ့ဲ
စိတ္မွာ မီးစဲြသလို ေလာင္တယ္
ေကြးေကာက္ေနတဲ့လမ္းမွာ ငါတုိ႔ မေျဖာင္တန္းခ့ဲတာ
ညညအိပ္မေပ်ာ္လုိ႔ လေရာင္ကုိ ထထစမ္းေနရတာ
ေမွာက္သြားတ့ဲေကာ္ဖီခြက္ကို ျပန္တည့္မတ္ေနရတာ။
မီးကို စတင္ေတြ႕ရိွသူဟာ
ကမၻာၾကီးကုိ မီးထဲ ထားခ့ဲတယ္
စနစ္တံ အျဖဳတ္ခံထားရတ့ဲ ဗုံးတစ္လုံး
က်မ အေၾကာင္းမေတြးရရင္ ေသမတ့ဲလား ရယ္ရတယ္
ရင္ထဲစူး၀င္ေနတ့ဲ ဆူးတစ္ေခ်ာင္း ဘယ္လိုႏႈတ္မလဲ
အခု သြားၿပီ ။ ငါ့ဘ၀လည္း မရိွေတ့ာဘူး
အိပ္မက္ကုိ ေၾကာက္လို႔ ထထိုင္မိတာ
ႏွလုံးေသြးထဲ တစ္ညလုံး မင္းအေၾကာင္းပဲ ဆူပြက္ေနတယ္
မင္းမရိွေတ့ာတ့ဲ အနာနဲ႔
ဓားနဲ႔ ရွမိသလို ညေတြ
ငါ့ညေတြ ငါ့ျပန္ေပး
ငါျပန္မယ္
ကမၻာထဲက ငါ့ကို ဖ့ဲထုတ္လုိက္
အခု ငါလမ္းမေပၚ
မရိွေတာ့တ့ဲ အသက္နဲ႔
ေသြးထဲက ျပန္မထြက္ေ့တာတ့ဲ အဆိပ္နဲ႔
တေစၧတစ္ေကာင္
သူ့ကုိယ္သူ ေျခာက္လွန္႔လို႔
လမ္းရိွသေလာက္ .... လြင့္လို႔။

လြင့္သြားတ့ဲ ေလအတိုင္း
ပြင့္ေနတ့ဲ ရင္ဟာ
ထုတ္ခ်င္းေပါက္ ျမင္ေနရတယ္။ ။


ေဆာင္းေ၀
23.8. 10

ရင္မွာရွသြားတ့ဲ သီခ်င္း

ၿမိဳ႕ထဲ ကၽြန္ေတာ့္ ေတြ႕မိေသးလား
ညီမေလးကို ေတြ႕မိေသးလား
႐ႈေမ်ွာ္ ခင္းကိုဖြင့္ခ်လိုက္ေတ့ာ
ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း။ သစ္ပင္စိမ္းစိမ္း
အခု ကိုယ္စိမ္းလန္းေနတယ္။

ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ၾကြင္းထဲ သမုိင္းဟာေရြ႕ေနသလို
ကိုယ္လည္း အခုမွ လႈပ္လာတယ္။
အသားထဲ ဆုူူးေတြစုူး၀င္ေနသလို
ကမၻာဟာ စစ္ပဲြကို မလိုခ်င္လည္းရခ့ဲတယ္
ကိုယ္လည္း အလြမ္းနဲ႔ ေလာင္ခ့ဲတယ္။
...............ေရ
ေျပးေနတာေတာင္ မေ၀းေတာ့
မင္းမရိွကမၻာဟာ ကိုယ့္အတြက္ အေသေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ အေမွာင္မွုာ
သစ္ကိုင္းေလးေတြ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ခ်ိဳးလို႔
ဂစ္တာအိုးကို တေဒါက္ေဒါက္ေခါက္လို႔
တလႊာခ်င္း တခ်ပ္ခ်င္း။ မုန္တိုင္းလို ေျမငလ်င္လို
သတိရျခင္းကိုပဲ ရခ့ဲတယ္။

တကယ္ပါ
အခ်စ္မွာ စစ္႐ႈံးရတာ
ကိုယ့္မွာ
ေပ်ာ္ရတယ္ ။

ေဆာင္းေ၀
20 . 7. 2010

ရန္ကုန္တစ္ဖက္ကမ္း

ရန္ကုန္တစ္ဖက္ကမ္း
တစ္ဖက္ကို ဟိုဘက္ကမ္း ခ်ထားတာ
ေရက ထိုးခဲြလိုက္လုိ့ ၿမိဳ႕က ႏွစ္ျခမ္းကဲြသြားတာ
ရင္ႏွစ္ျခမ္းကဲြသြားတာ။

ဒီဘက္ကမ္းက တြန္းထုတ္လိုက္ရင္
မ်က္ရည္ျမစ္မွာ ဘ၀ေတြလြင့္သြားတာ
ေရမွာအသိုက္ဖဲြ႕ေနရတာ
ေလထဲမွာ ဖုန္မႈန္႔ေတြလြင့္သြားတာ။

ေျမနဲ႔ေလနဲ႔ ကမၻာဆိုေပမယ့္
ေရနဲ႔ ရထားတ့ဲ ကိုယ္၀န္သယ္ၿမိဳ႕ေလး
ေပ်ာ္သေလာက္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေနရတယ္။

ကြမ္းယာ ေဆးလိပ္၊ ဂ်ာနယ္သမား
ဂဏန္ပုဇြန္ ဘ၀လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ
ရင္နဲ႔ရင္းျပီးနားေထာင္
ခ်စ္တတ္ရင္
ငိုသံေတြလည္း လွတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ေရာက္လာခ့ဲတယ္
အိပ္မက္စိုက္ခင္းမ်ား
လူငယ္မ်ားႏွင့္တကြ
ဒလ ။ ။

ေဆာင္းေ၀
24.6.2010

ဖာေထးထားတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ မိုးေခါင္ေနတာ တကယ္

ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္တစ္ခ်ဳိ႕က နဖူးကို ခ်ိန္ရြယ္ပစ္လိုက္တယ္
ဗလုံးဗေထြး အေတြးမ်ား အစိပ္စိပ္အျဖာျဖာ ျပန္႔္က်ဲလြင့္ပါးသြား
ေမာပန္းတႀကီး ေပြ႔ထူလိုက္မိတယ္
လက္ထဲ ဆုတ္ကိုင္မိတဲ့ အစအနေလးေတြ တိိတ္တဆိတ္ ျဖန္႔ႀကည့္မိ
ဟာ...ဘယ္မွာလဲ
မေတြ႔ရျခင္းကို ေတြ႔ေနရ ၾကားေနရ ထပ္ေတြးေနရ
ေနာက္ထပ္ေလဟာနယ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲ တစ္ခုခု ရွိ္မလား
ရခ်င္တယ္...မရဘူး ထပ္ရခ်င္တယ္...အထပ္ထပ္ ေ၀းသြား
တည္ေဆာက္မိေပမယ့္ တဒဂၤဟာ တဒဂၤစစ္စစ္ကို ျဖစ္
မပ်က္ေစနဲ႔ ပ်က္ျခင္းဟာ ျဖစ္စဥ္က ထပ္ၿပီးပ်က္
အေမွာင္ကို အလင္းထဲ မ်က္စိမွိတ္ရွာမိတယ္
အလင္းက အေမွာင္ေခ်ာင္မွာ ပုံးကြယ္လို႔
ဖြင့္လိုက္ ပိတ္ျခင္းဟာ ဖြင့္ျခင္းကို ေစာင့္၊ ဖြင့္ျခင္းဟာ ဖြင့္ျခင္းကို ျပန္ေစာင့္
ျပန္ေစာင့္ေနၾက ျပန္ေစာင့္ေနၾကရင္း
ဆက္သြယ္မႈ ဧရိယာျပင္ပလုိ႔ ေျပာျပန္တယ္
ဘယ္အထိ ဘယ္ႏွမိုင္ ဘယ္ကမၻာ ဘယ္စၾက၀ဠာလဲ
တကယ္မဟုတ္ရပါဘူး
ရင္ထဲမွာ ေပ်ာက္ ႏွလုံးေသြးမွာ ေပ်ာက္ ဘ၀ထဲမွာ ေပ်ာက္
လူေတြကို တစ္ခု တစ္ေကာင္ တစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းေနမယ္
လူေတြက တစ္ခု တစ္ေကာင္ တစ္ေယာက္ကို ျပန္ေခ်ာင္းမယ္
သံသယကို ထက္ျမေအာင္ ေသြးရင္း တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး
စိတ္ထဲထိ နစ္ျမွဳတ္သြားေအာင္ ခုတ္ပိုင္းလိုက္ၾက
တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္နဲ႔ နီးလာတဲ့ ေသျခင္း
အတင့္ရဲလာတဲ့ ကိစၥေတြ တစ္စစ ကူးစက္လာေၾကာင္း
အတည္ပ်က္ျခင္း မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနေၾကာင္း
အျမင္ေတြ တစ္ဖက္ထဲ ျမင္ေနရေၾကာင္း
မင္းတို႔ပဲ မင္းတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ငါတို႔ပဲ ငါတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း
အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ တြယ္တတ္လာတဲ့ ႏြယ္ေတြ
ၾကာေလ ႐ႈပ္ေလ ရွင္းမရေလ ျဖစ္ေၾကာင္း
ဖန္တီးထားတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးမွာ အေပ်ာ္ရွာၾကရင္း
ဖာေထးထားေသာ စိတ္ကူးနဲ႔ မိုးေခါင္ေနတာ
တကယ္ကို ၾကာေနတာ မမွတ္မိတာ ၾကာၿပီ။ ။

ေႏြဦးကို

ဒီသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ဒီေန႔ ေန႔လည္ ၁၂း၁၀ ေလာက္ ေရာက္လာတယ္။ သူက အခု စရဏမဂၢဇင္းမွာ အယ္ဒီတာလုပ္ေနတာပါ။ ေျပာျပဖို႔ ေစာေနေသးတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုလဲ ပါလာတယ္။ အဲဒီအတြက္ တိုင္ပင္ၾက
သူ႔စိတ္ကူးကို ေျပာျပ။ ကိုယ္စိတ္ကူးကို ေျပာျပ။ လူႀကိဳက္မ်ားဖို႔ လူထဲေရာက္ဖို႔ ဘယ္လိုျပင္ဆင္မယ္ ဘယ္လို
ျမွင္တင္ေရးလုပ္မယ္ စသျဖင့္အမ်ားႀကီးပါ။ လိုဂိုကိစၥေတြ မူၾကမ္းစီမံထားေတြ စုံလို႔။ ေနာက္ေတာ့ သူေရးျဖစ္တဲ့
ကဗ်ာကို ထုတ္ျပတယ္။ ကိုယ္ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာကို ထုတ္ျပတယ္။
သူက စရဏမဂၢဇင္းအတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ယူသြားတယ္။
ကိုယ္က ပင္ကူအန္တိမ္တိုက္တင္ဖို႔ ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ယူထားလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ေမာင္မင္းစိုး(ေရႊနံ႔သာ)ဆီကို သြားၾကတယ္။ ေရႊဂုံတိုင္ ဒီဘက္ထိပ္ ကားေပၚကလဲ ဆင္းေရာ့
ေမာင္မင္းစိုး၊ ဖိုးေဆာင္း၊ ထင္ေအာင္တို႔ကို ေတြ႔တယ္။ လဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္၊ ရယ္စရာေတြ ေျပာ။ စကားေတြေျပာၿပီး
ေနာက္
လမ္းခဲြခဲ့ၾကတယ္။
ဒါပါပဲ။

ဆူးရင့္

အစိပ္အပိုင္းမ်ားျဖင့္ တစ္စိပ္တစ္ပုိင္း သို႔ေလာ သို႔ေလာ

ၿမိဳ႕ႀကီးႀကီးလိုလို လူေနထူထပ္ေနသလိုလို တကယ္ပဲ ႐ႈပ္ေထြးေပြလီေနသလုိလို
လိုသလို လိုအပ္တာေတြေရာ မလိုအပ္တာေတြေရာ
လိုအပ္တာ အငယ္ေလးေတြ အတြယ္ေလးေတြ အစြယ္ေလးေတြ ထြက္ေနၾကတာ
အရြယ္ေလးေတြ ရလို႔ ရြေနၾကတာ။

မေကာင္းရင္ ေက်ာင္းကို ပို႔လိုက္ မလန္းရင္ ေခြေခါက္ထားလိုက္
ေခါက္လို႔ တြန္႔ေၾကသြားတဲ့ အေဟာင္း၊ အေဆြး၊ အရိ၊ အရြဲ၊ အပုုတ္၊ အသိုးေတြ
အသစ္ကေလးဆို ေသးေသးေလးကအစ သုတ္လိုက္
ျမန္ျမန္
ေသးေသးေလးက
အျပာေရာင္မီးေတာက္ေလးကို ျခစ္ျပေနလို႔
အခ်စ္လို႔ ေခၚလိုက္ရမလား။

ပူစီေတြက မူလီေတြနဲ႔ေရာၿပီး ရစ္လိုက္ၾက
ၾကပ္လြန္းေတာ့ အရစ္ေတြ ျပဳန္းထြက္ကုန္တာေပါ့
ကုန္သြားေတာ့ အၿပံဳးေတြကိုယ္စီဟာ မလတ္မဆတ္
ဆက္၍ ရွိေနခိုက္ ခုိက္လို႔ တဆတ္ဆတ္ခါျပေနတာလား ထင္ရ
ခါခ်ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို
နည္းနည္းေလးမွ အထိမခံႏိုင္တာ ကိုက္ေနလို႔ပဲ။

စတန္႔သမားေတြက တစ္ေမွာက္
ဂလန္႔သမားေတြက တစ္ေလွ်ာက္
စိတ္ခဲၾကြေတြက ေဂါတ္ေတာက္ေတာက္
အပူေတြလိုက္လိုက္စုေနတဲ့ အပူသည္ေတြနဲ႔
အမႈေတြလိုက္လိုက္စုေနတဲ့ အမႈသည္ေတြနဲ႔
အ႐ူးတစ္ပိုင္းကို ေရနဲ႔ေရာေရာေသာက္တဲ့ ငမူးေတြနဲ႔
အခန္းလြတ္ေတြနဲ႔ တစ္ခန္းလြတ္ေနတဲ့ ငထူးေတြနဲ႔
အနံ႔အသက္မေကာင္းတဲ့ အူတူတူ ငအူေကာင္ေတြ
ဒါနဲ႔ ေရာေႏွာဆက္ဆံလိုက္ျခင္းက ဘာမ်ား အဓိပၸာယ္ရွိပါသလဲ။

လူအထင္ႀကီးခံခ်င္ေနတာ တမ်ဳိး
အေခ်ာက္တိုက္ နာမည္ႀကီးခ်င္ေနတာ တဖုံ
ဤေဆးကို ဘယ္လို ေရာစပ္သုံးစြဲမလဲ
ကိုယ္ဘာျဖစ္ခ်င္လို႔ ျဖစ္ခ်င္မွန္း မသိတဲ့ သတၱ၀ါေကာင္ေတြ
ဤေဆးကို လႈပ္ေသာက္ လႈပ္ေသာက္
လူအရာမ၀င္တဲ့ လူျဖစ္ၿပီး သူငယ္နာ မစင္တဲ့ လူေတြ
ဤေဆးကို လႈပ္ေသာက္ လႈပ္ေသာက္
သတိေပးေနရေသးတယ္။

အစကေတာ့ ဆြဲလိုက္ၿပီ
ဘယ္လိုက စၿပီး ဘယ္လို ဆုံးလိုက္ရမွာလဲ
ဘာျဖစ္လို႔ ဘာျဖစ္လိုက္မွန္းေတာင္
မသိလိုက္ဘူးတဲ့ ေျမြေတြ ဖမ္းေနၾကတာ
ေရေျမြေတြလား၊ ေျမြေဟာက္ေတြလား
အဆိပ္ရွိ မရွိ ခြဲေတာင္ မခြဲဘူး။

၀/၀စား၊ ေ၀း/ေ၀းေန၊ ၀င္မ႐ႈပ္နဲ႔
၀တစ္လုံးေဆာင္ အိုေတာင္ မဆင္းရဲ
အေကာင္းႀကီးရင္ အားနည္းနည္းပဲ ပိုစိုက္ရတယ္
႐ူးခ်င္ရင္ ထမင္းလြတ္ေအာင္႐ူး
အထူ အပါးထက္ လူစကားကို ပိုနားလည္ၾကပါခင္မ်ား။

ေကာင္းတာေလးေတြမွ လွတာေလးေတြမွ
အလြန္အင္မတန္ ႏွစ္သက္
လူတစ္ကိုယ္လုံးေပါင္း တစ္က်ပ္ေတာင္ မျပည့္တဲ့ သူေတြ
ကေလးကစားကြင္းထဲ ေျပး၀င္ေနခ်င္သလိုလို
မိုးပ်ံရထားပဲ စီးခ်င္ေနသလိုလို
သရဲေျခာက္တဲ့ အိမ္ႀကီးထဲ ေရာက္ေနသလိုလို
ဟို မေရာက္၊ ဒီ မေရာက္
ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိတဲ့ ကေလးလူႀကီးေတြ ေပါမွေပါ။

အသစ္အဆန္းေလးေတြဆို
ေမ်ာက္လက္ထဲ ေသနတ္ရသလို
ေတြ႔ကရာ ျမင္ကရာ တဒိုင္းဒိုင္း
ေမ်ာက္တစ္၀က္ လူတစ္၀က္ေကာင္ေတြက
ေျမွာက္ေျမွာက္ၿပီး အေျမွာက္နဲ႔ ပစ္ခ်ေနတာ
ေျမာက္ေနတာပဲ ေျမကို မထိဘူး။

တစ္ေယာက္ထဲ ဟိုဘက္နည္းနည္းေလာက္ တိုးပါဦး
ေဘာင္းဘီၾကပ္ေနတဲ့ တက္တူးေကာင္ေတြ
အေရျပားနာတာထက္ သူလိုကိုယ္လိုပါပဲ
မတူတာက သြားရည္ေတြ ယိုက်လာၿပီး
ေခြး႐ူးျပန္သလိုလို ၀က္႐ူးျပန္သလိုလို ျဖစ္ေနတာက လြဲရင္။

ၾကယ္ေတြကို လိုက္ဖမ္းလိုက္ဦးမယ္
ၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္လိုက္တယ္
အေတာင္ပံေတြ ရေနၿပီ
အာကာသထဲ ပ်ံတတ္သြားတဲ့ ငေကာင္းတစ္ေယာက္က
အက်မွာ အစအနေတြနဲ႔ အသက္ကင္းမဲ့။

အခန္းတံခါးေတြပိတ္
စႏၵယား ခလုပ္ေတြႏွိပ္
ေဟ ေဟ့ ေပ်ာ္စရာႀကီး
အန္ကယ္ႀကီး အသက္က (၆)ေကြ႔ ေက်ာ္ေနၿပီ။

Aဇယား၀င္လာတဲ့ ေရွာခ့္ပဲ
B.C က သူ႔အဆင့္နဲ႔သူ ေနသာထုိင္သာ
D ေတြ ၀င္လာတာက ေရေတြ မဟုတ္ဘူး
A ကိုက္လည္း ေသတတ္ D ကိုက္လည္း အေနခက္
ခက္ခက္ခဲခဲေတြေၾကာင့္ မသာမယာေတြ ျဖစ္လို႔
မသာေတြ ေပၚကုန္ၾကၿပီ။

အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္မျပန္ႏိုင္ၾက
ကြိဳင္ေတြလိုက္လိုက္ ရွာေနတာ အထပ္ေတြမွာ ငၿဖဲေတြက
ထိုေနရာမွာ အထပ္လိုက္ အထပ္လိုက္ ၿပံဳလို႔။

ထစ္ခနဲ႔ဆို တိုင္ပင္ကိုက္ၿပီးသား တိုင္ေတြ ပတ္ေနတာလည္း
ရွင္းလို႔ကို မရဘူး အ႐ႈပ္ထုတ္ေတြ အထုတ္ေတြ
သယ္သယ္လာၾက အလုပ္ေတြ ေပးေနတာ။

လာမထိနဲ႔ ထိရင္ ၿငိမယ္ ၿငိရင္ ဆြဲစားပစ္လိုက္မယ္
မလုပ္နဲ႔ တားမရ ဆည္းမရ
ဆလိမ္နဲ႔ မဆိုးပဲ ဇကြဲနဲ႔ ဆိုးတဲ့ ဇိုးေတြ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ဇပ္ေတာက္ ဇပ္ေတာက္နဲ႔။

ဘာပဲလိုလို ဦးစားႀကီး ရွိတယ္
တစ္ခါ တစ္ခါ ေၾကာ္ျငာ၀င္တတ္တဲ့ ဘီးႀကဲႀကီးက ျပဴးျပဴးၿပဲၿပဲ။

လာထား အိတ္မစိုက္ရရင္ ၿပီးေရာ
ရစရာ ရွိရင္ ရွိတာ အကုန္ယူ
အပီအျပင္ ယူ/ယူေနတဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြ
ဟိုမွာ ယူကုန္ၾကၿပီ အပိုင္။

ဘာရမလဲ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ
မဟုတ္မွ လြဲေရာ
ရွိတာ အကုန္ထုတ္
အိမ္တိုင္ပါ ခၽြတ္ၿပီး ပုံေအာလိုက္
တစ္ဘ၀လုံး မြဲခဲ့တဲ့ ငမြဲက ပုံးေတြ ပါးစပ္ဖ်ားကကို မခ်ဘူး။

မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ
မဟုတ္ မဟတ္ လုပ္တတ္တာေတြနဲ႔
ဟုတ္တာေရာ မဟုတ္တာေရာ
ေရာေရာခ်လိုက္တဲ့
ေရာေတာရွိ ေရာေတာရွိေတြ ရွိပါေစေတာ့
လိုက္လို႔ကို မမီဘူး မွတ္ေတာင္ထားရဦးမယ္။ ။

မင္းသက္ဇဥ္

မေန႔က (၂၀)ရက္ေန႔ ေန႔လည္ခင္းပိုင္း(၁၂)နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္း မင္းသက္ဇဥ္ အလည္ေရာက္လာပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း လြယ္အိပ္တစ္လုံးနဲ႔ ေျမနီကုန္းမွာ အလုပ္ရွိလို႔ လမ္းသင့္တာနဲ႔ ကိုယ့္ဆီ ၀င္လာတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ။ သူနဲ႔ မေတြ႔ျဖစ္တာ (၇)လေက်ာ္ ၾကာသြားၿပီ။ အဲဒီကာလအတြင္းမွာ သူ႔ဆံပင္ေတြဟာ ေခ်ေဂြဗားရားပုံ ေပါက္သြားတယ္လို႔ ကိုယ္ထင္မိတယ္။ သူ႔အတြက္ ရွိတာေလးနဲ႔ လွလွပပ ဧည့္၀တ္ျပဳလို႔။ သူကံေကာင္းတယ္....အရင္ေန႔ ေနာက္ေန႔ေတြ လာမယ္ဆိုရင္ အခုေျပာေနတဲ့ ရွိတာေလးက ဘာမွရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ သူလာမယ့္ ဒီေန႔က်မွ မႏၱေလးက သူငယ္ခ်င္း ဖက္တီး ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာၿပီး ထိုးမုန္႔တစ္ထုပ္ လက္ေဆာင္ေပးလို႔ အဲဒီထိုးမုန္႔နဲ႔ သူ႔ကို ဧည့္ခံလိုက္တာဟာ ရွိတာေလးနဲ႔ ဧည့္၀တ္ျပဳတယ္ေခၚတယ္။ တစ္ဇြန္းစာ တစ္ကိုက္စာေလာက္ ကိုက္စားၿပီး သူလည္း အီသြားေရာ။ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ကိုယ္ေရးျဖစ္ၿပီး သူမသိေသးတဲ့ ကဗ်ာေတြ...သူေရးျဖစ္ၿပီး ကိုယ္မသိေသးတဲ့ ကဗ်ာေတြ ခါးၾကားက ေသနတ္ေတြ ထုတ္သလို သူကလည္း သူ႔လြယ္အိပ္ထဲက ထုတ္၊ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္လြယ္အိပ္ထဲက ထုတ္ၿပီး တစ္ေယာက္ရင္ဘတ္ဆီ တစ္ေယာက္ပစ္ၾက။ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာကို ဖတ္သလို တစ္ေယာက္ကလည္း တစ္ေယာက္ ကဗ်ာကို ဖတ္ၾက။ ၿပီးရင္ ေ၀ဖန္ၾက ေလကန္ၾက မွတ္ခ်က္ေပးၾက၊ သူက ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္းအတြက္ ကိုယ့္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ယူသြားသလို ကိုယ္ကလည္း သူကဗ်ာေတြထဲက ဒီတစ္ပုဒ္ကို ပင့္ကူအန္တိမ္တိုက္အတြက္ ယူထားလိုက္တယ္။ ေန႔ခင္း (၁)နာရီေလာက္မွာ သူျပန္သြားတယ္။ သူက လြယ္အိပ္ကို လြယ္လို႔၊ ကိုယ္ထင္မိတဲ့ ေခ်ေဂြဗားရား ဆံပင္ပုံကို သူ႔ေခါင္းမွာတပ္လို႔။ ကိုယ့္က ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို ကိုယ္လွမ္းလို႔ သူမထင္မိတဲ့ အိုဘားမားဆံပင္ပုံကို ကိုယ့္ေခါင္းမွာတပ္လို႔...တျဖည္းျဖည္း... တေရြ႕ေရြ႕ ေ၀းလို႔..........သူေပးထားတဲ့ ဒီကဗ်ာကို စာစီတယ္။ ၿပီးဆုံးခ်ိန္ကေတာ့ 21. 8. 2010 မနက္ 1:55မိနစ္လို႔ အားေနရင္ မွတ္ထားလိုက္ေပါ့။ မမွတ္လည္း ဘာမွေတာ့ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။

ဆူးရင့္

FREE SIZE ကဗ်ာတီရွပ္

မင္းဒီေနရာမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ အႏၱရာယ္ရွိတယ္
လူကူးမ်ဥ္းက်ားမွ ကူးပါ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေတြကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္မယ္
DEMENTIAလို႔ ေခၚတဲ့ ေရာဂါေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္တဲ့ စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈစတဲ့ ေရာဂါေတြဟာ
လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ေလ့က်င့္ခန္းမွန္မွန္ယူျခင္းတို႔ေၾကာင့္ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈကို တားႏိုင္ပါတယ္
ေခတ္ကို ၾကံဳေတြ႔ရမႈက မေျပာခ်င္တာေတြ မ်ားေနေပမယ့္ အရိပ္ေတြ႔ရမွာပဲ
Plz a,s,l ရန္ကုန္အႏုပညာေျမမွ ႀကိဳဆိုပါတယ္

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ ေနေလာင္ခံထားရတယ္
တကယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ ဓားထိုးခံထိတယ္ဆိုရင္
သူ႔ရဲ႕ ဓားထိုးခံထိတဲ့ အေလာင္းေကာင္ဓာတ္ပံုကို
ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ျမင္မေကာင္း႐ႈမေကာင္းေအာင္ ထည့္ထားရင္ သင္ဘယ္လို ခံစားရမလဲ
ကိုယ္က ျမစ္ဘက္က ေမာ္ေတာ္ခုတ္ေမာင္းသံကို နားေထာင္ေနတတ္တယ္
၀ူးရွီဂယ္လို အသည္းကြဲတာ မဆန္းပါ၀ူး
ခ်စ္ေမတၱာမိႈတက္ေနၿပီဆိုတာပဲ
ေျဖာင့္တဲ့ သစ္ပင္ဟာ အရင္အခုတ္ခံရတတ္တယ္
စိတ္အတြင္းထဲက မီးေလာင္ဖုေတြ ကိုယ္ေရတြက္တယ္
အၾကမ္းဖက္မႈရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြ
အိမ္ေတြဟာ သံပန္းတံခါးေတြကို အလံုပိတ္ထားၿပီး
သူစိမ္းဆန္ သံသယလူေခၚေခါင္းေလာင္းႀကိဳးေတြကို တြဲေလာင္းခ်ထားတတ္တယ္
ကဗ်ာအႏုပညာအတြက္ ေစ်းကြက္မရွိဘူး ေက်ာ္ၾကားမႈက
ခပ္ညံ့ညံ့ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြအေပၚမွာပဲ ေငြေတြကို ျပည့္လွ်ံေစတယ္
ပါးကို ခပ္ျပင္းျပင္းထိုးထည့္ပစ္မိမယ္
ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုတာကို ကဗ်ာထဲ ထည့္ေရးမိတယ္
ခ်က္ခ်ခံထားရတဲ့ တံခါးၾကားကေနလည္း ၾကယ္ေတြကို ေခ်ာင္းၾကည့္တတ္ခဲ့ပါတယ္
ေပ်ာ့တဲြေနပါတယ္

စိုးမင္းေအာင္
၂၀၁၀၊ ဇူလိုင္၊ ၂၇။
မနက္ ၈ နာရီ ၄၅ မိနစ္။

မွတ္ခ်က္။ ။အနီေရာင္ ေပးထားေသာ စာေၾကာင္းမွာ ဆရာျမသန္းတင့္၊
အတၳဳပၸတၱိ၏ အတၳဳပၸတၱိစာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာ(၉၀)မွ စာသားျဖစ္သည္။

ေ၀းေ၀းက ေ၀့ေနတဲ့ အသံ

ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ ေရကို ဆာသလို ကဗ်ာကိုဆာတယ္ကဗ်ာက ဆာေလာင္မႈတစ္မ်ဳိးလား။ငယ္ငယ္က တစ္စံုတစ္ရာကို လြမ္းသလို ကဗ်ာကိုလြမ္းတယ္ကဗ်ာက လြမ္းဆြတ္မႈတစ္မ်ဳိးလား။အေလ့က် အပင္လို ေတြ႔ကရာ ေပါက္ဖြားတယ္ကဗ်ာက လြယ္ကူတဲ့ အႏုပညာလား။ကဗ်ာဟာ ဘယ္အရပ္မွာ က်င္လည္ေနၿပီးဘယ္ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ နားခိုသလဲ။ကဗ်ာက ကဗ်ာဆန္ဆန္ ကဗ်ာျဖစ္သလိုမ်ိဳးကဗ်ာက ကဗ်ာမဆန္ရင္ ကဗ်ာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ကဗ်ာမွာ အမည္နာမ မရွိသလို ကဗ်ာက ပရမတၳသစၥာလား။ကဗ်ာက လြတ္လပ္ေကာင္းကင္ရဲ႕ သေကၤတျဖစ္သလိုကဗ်ာက မလြတ္မလပ္ မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလွာင္ျခင္းရဲ႕ ထြက္ေပါက္လား။ကဗ်ာမွာ နားမရွိသလို ကဗ်ာက ႏွလံုးသားေခၚတိုင္း ျပန္ထူးတတ္သလား။ငါက ကဗ်ာေရးသလို ကဗ်ာက ငါ့ကို မေရးဘူး။ဒါ ကဗ်ာလား၊ ကဗ်ာနဲ႔ေတြ႕ မွ ေမးၾကည့္ရဦးမယ္။

အတည္မဲ့

စြန္႔လႊတ္/စြန္႔ထုတ္ျခင္း၊ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းျခင္း

ပံုစံနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး ပထမဆံုးေျခလွမ္းကို စတင္လိုက္ပါတယ္
ျဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ့ မိုးတိမ္ေတြကို အေဆြးမ်ားသဖြယ္ ေတြ႔ရပါတယ္
လိုမယ္ဆိုရင္ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို ေခၚလိုက္ေလ
ကမၻာကလည္း ညစ္ညမ္းတယ္ ဟိုနိစၥဓူ၀ကလည္း ညစ္ညမ္းတယ္
ဗလာကိုယ္ထည္ေလ ဗလာဗလာပါ
တစ္စံုတစ္ရာကို အတင္းဆြဲဖက္ထားသလိုမ်ဳိး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ဆြဲဖက္ထားတယ္
ေရွ႕လမ္းခ်ဳိးတစ္ခုမွာ သူခ်ဳိးသြားတယ္ က်ဳိးသြားလိုက္တာမွ
ရင္ဘတ္စည္တီး ရင္ႀကီးမီးေလာင္ ရင္ပပ္ၾကားအက္ ရင္ဖ႐ိုဖရဲ ရင္ကစဥ့္ကလ်ား
အားလံုးဒီအတိုင္း ယခင္အတိုင္းေလ ညစ္ညမ္းမႈအကုန္လံုးကို သန္႔စင္ေအာင္ေတာ့
အက်ဳိးမေဆာင္ပါနဲ႔ ၿငိမ္ေနတဲ့ လူဆိုတာလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ
လႈပ္ရွားေနသလို လႈပ္ရွားေနတဲ့ လူဆိုတာလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ
ၿငိမ္က်သြားတာမ်ဳိး ေခ်ာက္ခ်ားမႈကို ႐ူးသြပ္ဖြယ္
ကိုယ္ေျခာက္လွန္႔ထုတ္မိတယ္ အခုအထုပ္ျဖစ္သြားတာက စိတၱဇအ႐ႈပ္ထုပ္ေလ
မနက္ခင္းလည္း ျပဳလုပ္သန္႔စင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမရွိေအာင္ ေန႔လယ္ခင္းလည္း
ေဆးဖက္၀င္ေန႔လယ္ခင္းမျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ညခင္းလည္း အမႈန္အမႊားဘ၀ထဲက
႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ျဖစ္ရတယ္ ဒါကလည္း သေဘာကို ေျပာတာပါ
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို သေဘာေပါက္လား မေပါက္လည္း သေဘာကို
ဒီအတိုင္းထားခဲ့လိုက္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေပါ့ေပါ့ပ်က္ပ်က္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔
ပိုေနရင္ ခုတ္ခ်လိုက္ စတန္႔မ်ားရင္ ဂန္႔သြားမယ္ ေပၚပင္မလုပ္နဲ႔ ငါ့ရင္ထဲ
အမိႈက္ေတြ လာမပစ္နဲ႔ သေဘာကို ေျပာတာပါ ေပၚပင္မလုပ္နဲ႔ဆိုပါေတာ့
ျဖည့္စြက္စရာဟာ တစ္ေနရာရာမွာ ရွိေနတယ္ ကိုယ္ေခၚရာ လိုက္ခဲ့ေတာ့လို႔
ဇြတ္မတိုက္တြန္းလို ေျပာမယ္ ပိုက္ဆံဟာ မိုးေပၚက က်လာမယ့္ေန႔
တနဂၤေႏြမဟုတ္လည္း လက္ထပ္မယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္ မီးပ်က္သြားတဲ့
ေလေအးေပးစက္လို ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခု တို႔လိုေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာဟာ
ကမၻာမွာ ပ်က္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီလို႔ မဆိုလို ႐ုန္းမထြက္နဲ႔ ကိုယ့္လူ
ေအးရင္ ေအးမယ္ ပူရင္ ပူမယ္ ဒါေအးေအးပူပူကဗ်ာ CITY TAXI ေလးနဲ႔ လာေနတယ္
ဖတ္သူေရွ႕ေမွာက္အေရာက္။

စိုးမင္းေအာင္၊ သူရနီ၊ လင္းသဏ္ညီ
၂၀၁၀၊ ဇြန္လ၊ ၉ ရက္။
ူူူ

ကိုယ္မေရးတဲ့ အတြက္........သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရးျဖစ္ၾကတဲ့ ကဗ်ာေလးကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာေတြ စုစည္းမိၿပီဆိုရင္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ကဗ်ာေရးဖို႔ စိတ္ကူးရတတ္ၾကတယ္ေလ....။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

စိတ္ကူးသက္သက္ မြစာမ်ား

တစ္တစ္ခြခြနဲ႔ တစ္ တစ္လီ တစ္ေနတဲ့ တစ္ေန႔ တစ္ရက္ တစ္နံနက္
စိတ္ဓာတ္က်သလို ႏွင္းက ႏွစ္က်ပ္ခြဲဖိုးေလာက္ေတာင္ က်မလာဘူး
ျပကၡဒိန္ေတြသာ တစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္ အရည္ေပ်ာ္ ရြတ္တြေနတာ
မနက္ခင္းရဲ႕ အခင္းအက်င္းဟာ စီးဆင္းေနၿမဲေပါ့ လမင္း။

သစၥာ ေမတၱာေတြဟာ အရည္ေတြလား အဖတ္ေတြလား
တစ္စုံတစ္ရာ ေၾကာက္ရြံ႕ စိုးထိတ္ မဝံ့မရဲ သမ္းေဝေနျခင္းလား
DNA . ပုံတူမ်ဳိးပြား ကလုံး၊ ေတာ္ဖလာရဲ႕ လႈိင္းမ်ား။

လမင္းေရ သတိရတယ္ သတိရတယ္ အရမ္းကိုသတိရတယ္
အေရာင္စြဲ ေမးခြန္းမ်ားကိုလည္း သတိရတယ္
လမင္းသံစဥ္ ႏွစ္ဆယ့္ေလးကိုလည္း သတိရတယ္..
အားလုံး
သတိ။ ။
ရတယ္...(အစိပ္၊ အပိုင္း၊ အကြဲ၊ အရွ၊ အပြန္း၊ အပဲ့ေတြ)

ခြဲခြါရ ကြဲကြာရေတာ့မယ့္ မၾကာမီ ေန႔ရက္မ်ားအတြက္
ဒါေပမယ့္
ဒါဟာ ေပတုန္းတစ္တုန္း မဟုတ္လို႔ မဲ့ေနရတဲ့ လူ႔အျဖစ္ မွတ္တမ္း
ေလာကဓံဟာ ႐ိုး႐ိုးေလး အ႐ိုးခံအတိုင္း အ႐ိုးရင့္ ရိရြဲလို႔
ႏွစ္ေတြေျပာင္းလဲတာကို သတိရၿပီး စိတ္ေတြ ေျပာင္းလဲတာေတြ ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔
မလြယ္တဲ့ မလြယ္ေၾကာႀကီးေပၚ ျဖစ္စဥ္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲ။

ဒီအကၡရာမ်ားကို ေနာက္ထပ္ မိနစ္အနည္းမွာ အဆုံးသတ္ပါမယ္
သုည ညေတြ ေတြေတြေလး ေလးနက္၊ နက္နက္လာတဲ့ သံသရာေခ်ာက္ႀကီးထဲ
ေခ်ာက္ေခ်ာက္ျခားျခား လည္ေန၊ ပတ္ေနတာ...
ဥပမာ ေသြးရွိလို႔ တိုးတဲ့ ေသြးတိုးကိစၥ၊ အသည္းရွိလို႔ ေျခာက္ရတဲ့ အသည္းေျခာက္ျခင္း ျပႆနာ
အသားရွိလို႔ပဲ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ အသားဝါေရာဂါလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ ထြန္းကားခဲ့တာေပါ့။

ျမန္မာကဗ်ာေတြ ေသြးတိုး အသည္းေျခာက္ အသားဝါျဖစ္ေနပါသလား
ဝါဒ ဝါဒီ ဂိုဏ္းဂဏနဲ႔ ေဗဒ သီဝရီ နည္းစနစ္ေတြ
အတိတ္က ဒဏ္ရာေဟာင္းမ်ားလို လစ္လ်ဴ႐ႈ ေမ့ေလ်ာ့ထားပါတယ္
စိတ္ေတာက္စားမႈ နယ္နိမိတ္က ႐ုန္းထြက္ခ်င္ပါတယ္
ဒီဝါက်အားလုံးကို ႀကိဳက္သလို ေခါင္းစဥ္တပ္ပါ လူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ား။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
Heart( ႏွလုံးအိမ္) မဂၢဇင္း
ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၀၊

ကဗ်ာစည္သြတ္ဘူး

ဇာတ္လမ္းေတြကို လုပ္ၾကံဖန္တီးရတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ရင္ကို ဖြင့္ျပထားခ်င္ပါတယ္။
လူ႔အျဖစ္ရရွိခဲ့တဲ့ ဘ၀မွာ ဘယ္အရာက အေရးႀကီးဆံုးလဲ။
ဆင္းရဲသားေလးလည္း လူခ်မ္းသာတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားေအာင္ လွည့္စားႏိုင္ တယ္။
တစ္စဆီျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြ စိတၱဇေတြ ေ၀းကြာေနတဲ့ ခ်စ္သူေတြကို
တစ္စဆီ ျပန္လိုက္ ေကာက္တယ္။
ၿမိဳ႕ျပရွင္သန္မႈထဲ ႏွင္းမီးခိုးမ်ား ပိတ္လို႔ အူ။
ေစာေစာႏိုးထခဲ့တဲ့အခါမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ ေစာေစာလြမ္းေဆြးရပါတယ္။
ကတ္ကိုဘိန္းေသာက္ခဲ့တဲ့ စီးကရက္နဲ႔ ကိုယ္ေသာက္ေနတဲ့စီးကရက္ အခိုးအေငြ႔မ်ား ဟာ ပံုတူ။
ကိုယ္ဟာ ကဗ်ာသမားဘ၀ တီရွပ္နဲ႔ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ေရြးခ်ယ္၀တ္ဆင္မိခဲ့ပါတယ္။
အသည္းႏွလံုး ရဲ႕ နံရံေတြ ေခ်ာက္ခ်ား႐ူးသြပ္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ၿပိဳပ်က္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေနပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကဗ်ာအႏုပညာ ေျမမွာပဲ ေခါင္းခ်ခ်င္တယ္။
ေက်ာက္တူးတဲ့ သူေတြက ရရွိလာတဲ့ ေက်ာက္ကုိ ယူ၊
ကိုယ္က ခ်စ္ေမတၱာတူး သမားတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့
ရရွိလာမယ့္ ခ်စ္ေမတၱာကို ယူ၊
ခင္ဗ်ားက က်န္တာေတြ အကုန္တူးသမားတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ က်န္တာေတြ အကုန္လံုးကို ယူရမယ္။ ဘတ္စ္ကားက်ပ္က်ပ္စီးရတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ ဘာသာစကားက်ပ္က်ပ္ေတြကိုပဲ ကိုယ့္ဆီက ခင္ဗ်ားရရွိႏိုင္ပါတယ္။
ကားရဲ႕ လီဗာကို အဆံုးအထိ ဖိနင္းခ်င္ နင္း၊
နည္းနည္းပိုသန္႔ရွင္းတယ္ ထင္ရတဲ့ ေလကို တ၀ႀကီး ပို႐ွဴခ်င္ ႐ွဴ၊
အသင့္ျပဳလုပ္ၿပီးသား အစားအေသာက္ေတြကို အသင့္ေဖာက္စားသံုးခ်င္ စားသံုး၊
လူသားဆန္မႈတရားကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားမေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ေနရမယ္။
အၾကမ္းဖက္မႈရဲ႕ အနက္မ်ားဟာ
အနက္ေရာင္၀မ္းနည္းေၾကကြဲရမႈမ်ားပဲ ေပးတယ္ဆိုတာ ႏွလံုးသားထဲ ေရာက္ရွိေအာင္

အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ကိုယ္ေျပာေနပါရေစ။
ajrm ae w shift+j h vl shift+y b0 ေျမာေနတဲ့ လူ႔ဘ၀ေပါ့ ဟုတ္လား။
ညစ္ညမ္းေမးလ္ေတြ မပို႔နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေရ။
သတိေပးတားျမစ္သည္။
ေကာင္းကင္ျပာျပာမိုးသားေအာက္တြင္ ကိုယ္ေနထိုင္သည္။
ထိခိုက္ထားေသာေၾကာင့္ ကတ္ကိုဘိန္းဓာတ္ပံုႀကီး နံရံမွာ ကြာက် ေနသည္။
ကိုယ္နဲ႔ အေ၀းဆံုး ၾကယ္တံခြန္လို ေကာင္မေလး ေျပးေလၿပီ။ မမုန္းရ မတီးရ။
ဆရာ၀န္က စိတ္ၿငိမ္ ေဆးျပားမ်ားေသာက္ရန္ ၫႊန္ၾကားထားသည္။
ကဗ်ာ၏ EXPIRE DATE ကို သတိျပဳပါ။
ဖတ္သူအသည္းႏွလံုး ကူးစက္ခံစားကြဲအက္တတ္သည္။

စိုးမင္းေအာင္
၂၀၁၀၊ ၾသဂုတ္၊ ၁၀ ရက္။
မနက္ ၆ နာရီ ၄၀ မိနစ္။

အေမ့ဆီ မပို႔ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာတစ္ေစာင္

အိပ္လို႔ မရတဲ့ ရက္တစ္ပတ္ဟာ ျပန္ေကြ႔၀င္လာတယ္
ကဆုန္ေပါက္ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေခ်ာင္းဆိုးသံဟာ
ရင္ဘတ္ကို ျဖတ္ျဖတ္နင္းသြား… လည္ေခ်ာင္ကို ျဖတ္ျဖတ္နင္းသြား
ေသြးစေတြ ရဲခနဲ႔ အသက္ဓာတ္ကို ႏႈတ္ယူေနၾကၿပီ ။

တန္႔ဆည္မွာ မိုးရြာလား အေမ
ေလာက ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ဓားနဲ႔ စိုရႊဲရင္း အေအးမိခဲ့ပါတယ္
ခႏၶာဆီ ျပန္ကပ္ခြင့္ မရွိတဲ့ ၀ိညာဥ္တစ္ေကာင္လို
ေနထိုင္မႈက မကၽြတ္လြတ္လိုက္တာ အေမ
မိသားစု အသိုက္အၿမံဳဆီ ေျပး၀င္လာခ်င္ေပမယ့္
မီးေလာင္ဒဏ္ရာ အဖုအပိန္႔နဲ႔ ေျပးေျပးလႊားလႊား ေျပးေနရဆဲပါ ။

ေခြးေသတစ္ေကာင္ရဲ႕ အပုတ္န႔ံလို
သားရဲ႕ သတင္းဟာ နံေစာ္ေနလိမ့္မယ္
ေလာက္တရြရြ အနာဂတ္ဟာ ေရခ်ဳိးခန္း မ၀င္ျဖစ္ဘူး
တီရွပ္အက်ႌနဲ႔ အ၀တ္အထည္ေတြ
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ အမွတ္အသားက မိႈေပါက္ေနရဲ႕ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က အသက္နဲ႔ လဲထားရတဲ့
စီးကရက္ေတြ ျပန္ေသာက္ေနတာ
အေမသိရင္ ရင္က်ဳိးမလား
ဆရာ၀န္က ျဖတ္ဖို႔ ေျပာတိုင္း
ကၽြန္ေတာ္က အဆုတ္ကို မိႈင္းတိုက္ေနတာ ေသခ်င္လို႔တဲ့ ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ရွာၾကည့္ေတာ့ တံခါးခ်ပ္ေတြ ပိတ္ေနတာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လြဲေခ်ာ္တာ၊ ေခါင္းမာတာ၊ ကန္႔လန္႔တိုက္တာ
ေရြးျခယ္ထားတဲ့ ကဗ်ာဆရာဘ၀ဟာ
ခဲဖ်က္ ေကာ္ရရွင္နယ္ပင္းလ္ မလိုပါ၊ backspace/deleteနဲ႔ ဖ်က္ဖို႔ မလိုပါ ။

မနက္ခင္းေတြ တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ ပြင့္ပြင့္လာတိုင္း
စာနာစိတ္ေတြ ပိတ္ပိတ္သြားၾကတဲ့ လူေတြကို ေၾကာက္ေနရတယ္
ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေနေနရတယ္၊ ေၾကာက္ေနတဲ့ စိတ္ေတြ ရတယ္
မာခဲေနတဲ့ စိတၱဇရင္ခုန္ႏႈန္းဟာ ဟိုအေ၀းဆီ ရွည္ေ၀းလို႔ ေ၀းသြားလိုက္
ဒီလူ ဒီမ်က္ႏွာ ဒီအေျခအေနနဲ႔ ရြာကို မျပန္ခ်င္ေသးဘူး
အေမရယ္ အစာအိမ္နံရံေတြ မကၽြမ္းေလာင္ဖို႔ ေျပးလႊားရဦးမယ္
ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ တုိက္ပြဲ၀င္ရဦးမယ္ ။

တိုက္တာ ၀င္းျခံအေၾကာင္း၊ ဇိမ္ခံကား ဘဏ္စာအုပ္နဲ႔ ဟမ္းဖုန္းအေၾကာင္း
အဲကြန္း တီဗြီ ေရခဲေသတၱာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္အေၾကာင္း
မသီဆိုႏိုင္ေတာ့တဲ့ သီခ်င္းေတြပါ အေမရယ္ ။

ျပန္ေကာင္းလာမွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အဆုတ္ထဲ
ကာဗြန္ဒိုင္ေနာက္ဆိုက္၊ နီကိုတင္းအမ်ဳးိေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္၊ ဗာဂ်ီးနီးယား....
ဆက္တိုက္ ႐ႈိက္သြင္းေနမိတဲ့ ငမိုက္သားတစ္ေယာက္အတြက္
နာေရးသတင္းကို နားစြင့္ေပးပါဦး အေမ.......။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၁၆၊ ၈၊ ၂၀၁၀

ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ ထဲ ဘယ္က ဘယ္လို ဘာေတြ

အေျခအေနအရ မေျပျပစ္တဲ့ ရာသီဥတုမွာ ပန္းေတြ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ပြင့္လို႔
အေျခအေနအရ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွာ တေရြ႕ေရြ႕ ဆုတ္ခြာလို႔
အေျခအေနအရ ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြဟာ ၾကမ္းတမ္းေကြ႔ေကာက္လို႔
အေျခအေနအရ ေခတ္မေကာင္းလို႔ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္...သိလား။

အခ်စ္ဟာ ဧရိယာအျပင္က စကားလုံးေတြလား
ေခတ္ဟာ ေလာင္ကြင္းတစ္ခုက မီးသင့္အစအနေတြလား
အေမ့ေမတၱာဟာ စိတ္အေရျပားေပၚက တက္တူးေတြလား
ေနာက္ဆုံး အိပ္ေရးပ်က္တာေတြ၊ စိတၱဇ ရတာေတြပဲ အဖတ္တင္တယ္။

ငါ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီေပၚက အေရာင္ေတြ
ငါ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီေပၚက အစုတ္အၿပဲေတြ
ငါ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီေပၚက မျပတ္သားမႈေတြ
၀ိုးတ၀ါးအသံနဲ႔ အေမွာင္ဖုံး၊ ပုလင္းကြဲထိခ်င္လည္း ထိေနမယ္။

ပတ္၀န္းက်င္ကမၻာက်ဥ္းေျမာင္းခဲ့သေလာက္ ဒဏ္ရာမေပၚတာ

ပတ္၀န္းက်င္ကမၻာက်ဥ္းေျမာင္းခဲ့သေလာက္ မတူျခားနားတာ
ပတ္၀န္းက်င္ကမၻာက်ဥ္းေျမာင္းခဲ့သေလာက္ မပြင့္လင္းတာ
ရွင္သန္ျခင္းလက္တံေတြကို ေစာင့္ေငးၾကည့္ရင္း လွလွပပမဟုတ္ရင္ မလွမပ ငါရယ္ေမာတယ္။

အခက္အခဲၾကားက အခက္အခဲဟာ ငါ့အသုံးမက်မႈလား
အခက္အခဲၾကားက ေရာ္ရြက္၀ါေၾကြဟာ ငါ့မီးခိုးဆန္ဆန္အုံ႔မႈိင္းမႈလား
အခက္အခဲၾကားက ေလာင္မီးမ်ားဟာ ငါ့သက္ျပင္းခ်မႈလား
လက္သီးက နံရံဆီ တဒိုင္းဒိုင္း ေရာက္ရွိသြားတယ္။

မ်က္၀န္းမွာ ေျခတစ္ဖက္ျပတ္ ေမတၱာႏွစ္ဖက္ျပတ္ပုံရိပ္ေတြ
ယိုစီးလို႔ စာနာမႈကို မသာမယာငါေစာင့္ေနရတာ ေမာတယ္
သင္ဟာ ငါ့အတြက္ မ်က္ရည္ဘယ္ႏွစက္က်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူရဲေကာင္းလဲ
အမွန္တရားအေပၚ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို ပြင့္လင္းစြာ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္

လက္ရွိပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ လည္ပတ္မႈထဲမွာ စကၠန္႔တံမ်ားဟာ ရပ္တန္႔ေနပါတယ္
လက္ရွိပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ လည္ပတ္မႈထဲမွာ အလိုမက်မႈမ်ားျဖင့္ နာက်င္ေနပါတယ္
လက္ရွိပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ လည္ပတ္မႈထဲမွာ ဆူးရင့္ စိုးမင္းေအာင္ဟာ ၀ဋ္ရွိခဲ့လို႔ လည္ေနပါတယ္
မခံႏိုင္ က်ဳိးေၾကျပတ္ေရြ႕ကြဲအက္ေနတယ္။

ဆူးရင့္၊ စိုးမင္းေအာင္

၁၅၊ ၈၊ ၂၀၁၀

အထူးမွတ္ခ်က္။ ။ ဆူးရင့္ေရးသားၿပီးေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို စိုးမင္းေအာင္မွ
ေပါင္းစည္းတည္းျဖတ္၀င္ေရာက္ျဖည့္စြက္ေရးသားသည္။

မ်ဥ္းေစာင္း

အျဖစ္အပ်က္ကို သိရျပန္ေတာ့ စိုးရိမ္ရျပန္တယ္/ ရင္မဆိုင္ရဲတာ
သိမ္ငယ္ေနရတယ္/ ရစ္ပတ္တြယ္ေႏွာင္ လာတဲ့အခါ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ရန္
ခက္ခဲလွပါတယ္/ မခ်ဳိမခ်ဥ္အနာေတြ ျမင္တယ္မဟုတ္လား/ ၀ုန္း၀ုန္းဒိုင္းဒိုင္း
လွမ္း ေမးမိတယ္/ ရွင္သန္သက္က သံုးဆယ္ျပည့္ၿပီတဲ့/ ဟိုလိုလို
ဒီလိုလိုလုပ္ရင္း မ်က္ႏွာလႊဲေနမိတယ္/ တစ္ေယာက္ ကို တစ္ေယာက္/ နင္နဲ႔ငါ/
ငါ့မွာ သံေယာဇဥ္ေတြပဲ ခ်မ္းသာတယ္/ ပိတ္ေျပာထားတယ္/ တစ္ရက္ေတာ့
အရည္ေပ်ာ္ျခင္းမ်ားဟာ ငါ့ဘက္ကေန ျဖစ္လာေနတယ္/ ေလာကဓံ မ်ဥ္းေစာင္း
လိႈင္းထဲ ေပ်ာ္က်ေပ်ာက္ဆံုးသြားတာ/ ႏွလံုးသားရွိလို႔ အထိအခိုက္ခံခဲ့ရတာ/
အိုး…၀ိုး…ခံစားမႈနဲ႔/ ေရွ႕တစ္ေၾကာင္းကို ဆက္ေရးရမလား/ မိုးႀကီးရြာမွာ
ရြာလိုက္ရမလား/ သူငယ္ခ်င္းက GSM ဟမ္းဖုန္းနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေျပာတယ္/
ေငြလိုေနတယ္/ ေခြလိုေနတယ္/ ကိုယ္က ကဗ်ာနဲ႔ ဒီလိုပဲ ေနသြားမွာ/
ခ်စ္ေမတၱာလိုတယ္/ ဖ႐ိုဖရဲ ကစဥ့္ကလ်ား ဘ၀ႀကီး မရရွိခ်င္ေတာ့ဘူး/
အဟင္းဟင္းဟင္း/ ေလွာင္ရယ္သံကို လြတ္ေအာင္ ေျပးတယ္/ ၀ဋ္ရွိလို႔
ဒဏ္မိခံေနရတာပါ/ ကိုယ့္စိတ္ၾကယ္ေလး ေတြကို ကိုယ္ေငးတယ္/ ေျပာစရာ စကားက
လူသားတန္ဖိုးေတြ ေလ်ာ့က်ေနတယ္/ကိုယ္ေရးတဲ့ ကဗ်ာကို အမွန္တကယ္ ဖတ္သူဆီ
လႊဲအပ္လိုက္ပါတယ္/ မ်ဥ္းေစာင္း/ ေစာင္းခ်င္ ေစာင္းမယ္/ ကိုယ့္ခ်စ္ေမတၱာဟာ
ေစာင္းမသြားဘူး/ ၾကင္နာမႈကို လွဴပါ/ စာေၾကာင္းကို ရပ္ၿပီး
ေခတၱေျမာေနပါသည္/ ႐ိုး႐ိုးေလးပဲ ဆက္ဖတ္ၾကည့္ ပါ/ ေၾကကြဲမႈနဲ႔
ေတြ႔ဆံုအၿပီး အခုလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေမးျမန္းထားခဲ့

ပါသည္/ ငါးႏွစ္ေလာက္
ခင္ဗ်ားဟာ စိတ္ဆရာ၀န္နဲ႔
တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးလမ္းၫႊန္ကုသမႈခံယူခဲ့ရေသးတယ္ေနာ္/ အခုေရာ ခင္ဗ်ားဟာ
ခင္ဗ်ားဘယ္သူဆို တာကို သိေနၿပီလား/ ႏိုးႏိုးႏိုးႏိုးႏိုး/ ေခါင္းကို
လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိၫႇစ္ထားၿပီး သူျငင္းသည္/ အစစ္အမွန္ဆီသို႔
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း/ တမ္းတျခင္း/ ရွာေဖြျခင္း/ ရြက္လႊင့္ခ်င္ေနပါသည္/
ေမ့မရေသးပါ/ မီးကြင္းေတြထဲ ကၽြမ္းမထိုး ခ်င္ေတာ့ပါ/ ခံစား/ ထိရွ/ ေၾကကြဲ/
စိုးရိမ္ပူပန္/ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားခဲ့ရပါသည္/ မေကာင္းမႈကို
ေပ်ာက္ကြယ္ေစဖို႔ ေကာင္းမႈျပဳပါ/ ရယ္စရာစာေၾကာင္း ကိုယ္ေရးခ်င္သည္/
တကယ္မေရးတတ္ပါ၍ မေရးခဲ့ပါ/ အနမ္းထိန္းသိမ္းေပးပါေနာ္/
အၾကမ္းမဖက္ရဘူးေနာ္/ ဘယ္ CHATTING ထဲက ညစ္ညမ္းစာသားေတြနဲ႔
နယ္လြန္အိပ္စက္ေနသလဲ ေျဖပါ/ တိုက္ၿပိဳင္ေပးပို႔ထားျခင္း မရွိေၾကာင္း/
ကိုယ္တိုင္ေရးကဗ်ာျဖစ္ပါေၾကာင္း/ ဘယ္သူဘယ္၀ါ/ အမွတ္/ ဘယ္လမ္း/ ရပ္ကြက္/
ၿမိဳ႕/ ခ႐ိုင္/ တိုင္း/ ႏိုင္ငံတြင္ အမွန္တကယ္ေနထိုင္သူျဖစ္ပါေၾကာင္း/
အစဥ္အေလးအနက္ ထား လက္မွတ္ေရးထိုး/ ေထာက္ခံစာမ်ားနဲ႔တကြ ရွင္သန္/
ေသဆံုးပါ/ မင္းကို သတိရရင္ ကိုယ္ကဗ်ာေတြပဲ ေရး ဖတ္ေနမိတယ္/ ယေန႔/
မနက္ျဖန္/ ေန႔ရက္တိုင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း ဆည္းလည္းသံမ်ား
ကိုယ္ၾကားခ်င္တယ္/ ငါ့အိပ္ရာဟာ အခုေတာ့ အေဆြးမ်ားနဲ႔ တြန္႔ေၾကလ်က္ပဲ/
မျပန္႔ပြားေအာင္ အတင္းအဓမၼကာကြယ္ေနရတယ္

စိုးမင္းေအာင္
၂၀၁၀၊ ၾသဂုတ္၊ ၁၃ရက္
ညေန ၅ နာရီ ၁၅ မိနစ္။

သံေယာဇဥ္ Virus

ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အေစာဆုံး စကၠန္႔ေလးေတြက အစ မီးညြန္႔တလူလူ ေတာက္ေလာင္ေနတယ္
ေနာင္တကို ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းလို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ျဖစ္မလား
အေမွာင္ကမၻာထဲက အလင္းစက္ဟာ ေသဆုံး ကြယ္ေပ်ာက္လို႔
သိစိတ္ မသိစိတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည္၊ ႐ိုက္ခ်ဳိးသည္
စိန္ေျပးတမ္း ကစားပြဲဟာ (၂)ႏွစ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္
ကန္႔သတ္ခ်က္မဲ့ နယ္နိမိတ္အထိ ျဖည္းျဖည္းေလး ေ၀းေ၀း ေျပးပါ လမင္း
သက္လုံမေကာင္းတဲ့ ေျခေထာက္ေတြသာ
ဖိအားတစ္ခုရဲ႕ လႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႔ အေမာဆို႔ လဲက် က်န္ရစ္ခဲ့တာ
ၾကမ္းျပင္ဟာ ေသြးစက္ေတြနဲ႔ လွပလို႔….ေလတယ္
နာမည္ဟာ
ေရပန္းစား ေက်ာ္ၾကားလာမယ့္ ကိုရီးယားမင္းသမီး
ခၽြာဂ်န္၀န္ မဟုတ္သလို လီယြန္ဟီး မဟုတ္ဘူး
ပါ့ခ္ရွင္ဟီး မဟုတ္သလို ကင္ဆိုးယြန္ မဟုတ္ဘူး
မြန္ဂိုးေယာင္ မဟုတ္သလို အင္ဂ်ဳိအြန္ မဟုတ္ဘူး
ဟန္နီလီ မဟုတ္သလို လီမင္ဂ်န္ မဟုတ္ဘူး
ခ်ာဂ်ာဟြန္ မဟုတ္သလို ဟန္ေခ်းေယာင္ မဟုတ္ဘူး
ေသြးဆာေနတဲ့ ၾကမ္းပိုးေတြမွာ နာမည္ရွိလား
ေ၀ေနတဲ့ အကၡရာေတြ ေ၀႔ေနတဲ့ နိမိတ္ပုံေတြ ေ၀းေနတဲ့ နီးစပ္မႈေတြ
ေ၀းေ၀း ျဖည္းျဖည္းေလး ေျပးပါလမင္း
လမ္းမဆုံးခင္မွာ ပန္းတိုင္ ရွိလိမ့္မယ္
ကမၻာ့စစ္တမ္းအရ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာ
လူအသုံးအမ်ားဆုံးမို႔ ပါေလရာ ငေပါတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေရာ။့

အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာတယ္
@
ဟိုးတုန္းက ေခၚသံမ်ား သံေခ်းအထပ္ထပ္ကိုက္
အတိတ္ဟာ ဘုကိုလည္း မသိ၊ ဘကိုလည္း မသိ
ေသေတာ့မယ့္ လူတစ္ေယာက္က
ဒိုင္ယာရီ မေရးဘဲ ေသတမ္းစာေရးတယ္
ငါ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြက အစ
မင္း နာမည္ကို ေရးထိုးခဲ့တာ၊ ေရးေရးေလး မဟုတ္ဘူး
မသိဘူးလို႔ ေျပာတတ္တဲ့ မသိဘူးကေတာ့ ဘယ္သိမလဲ
ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး ဆက္ေရးေနပါတယ္...
အသက္ကို ဘာနဲ႔မွ မထုတ္ပဲ လႊင့္ပစ္ထားပါတယ္
ျခင္တစ္ေကာင္ကို သတ္တဲ့ လက္နဲ႔ ေရးျဖစ္တဲ့ ဒီကဗ်ာဟာ
ငရဲလားမယ့္ အႏုပညာေပါ့။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၁၄၊ ၈၊ ၂၀၁၀

အက္ကြဲေနေသာ အေပၚအခြံမ်ား

ည
ရင္အုံကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
သန္းေခါင္ေက်ာ္
ေခြးေလ ေခြးလြင့္ေတြလို စိတ္ေလ စိတ္လြင့္၊

လ
မရွိတဲ့ ညမို႔ ေကာင္းကင္ဆီ မေငးခ်င္။

အိပ္ေဆး မလုံေလာက္တဲ့ ေျပးလႊားမႈမွာ
ျပႆဒ္ကအစ အမႈိက္ေတြ မီး႐ႈိ႕ပစ္လိုက္
ေလစိမ္းလိုက္လို႔ တံခါးပိတ္သလို နားကိုလည္း ပိတ္၊
တိတ္ဆိတ္ျခင္းက တကယ္ကို ဆူညံလြန္းတယ္။
ငါဟာ ငါကလြဲရင္ ကိုးကြယ္မႈ မရွိ၊
ရက္ရာဇာ ျပႆဒါးမရွိ၊
ကဗ်ာအတြက္ က်န္းမာေရးကိုေတာင္
ဆိုးေဆးနဲ႔ မယ္လမင္း ဆတူ ေရာစပ္ထားရတယ္။
အသည္းကဲြေနတဲ့ ငနဲေတြ
ေရာ့ဒီမွာ အရက္ျပင္းျပင္း
ေရာ့ဒီမွာ ဒိုင္ယာစီဗင္
ေရာ့ဒီမွာ ေဆးျပင္းလိပ္နဲ႔
ေရာဒီမွာ ေရွာ့မရွိတဲ့ အညစ္အေၾကးမေလးေတြ...။

ျဖတ္သန္းပတ္သက္သမွ်
nextႏွိပ္၊
proxyလို ေက်ာ္ခြ၊ ၿပီးရင္ ဆက္ေလွ်ာက္။
ဒါဟာ ဘူတာလား ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္လား မေမးနဲ႔
လူမေနတဲ့ အိမ္အိုတစ္လုံးလား ေမွာ္ဆရာရဲ႕ ျပကြက္ အသစ္လား မေမးနဲ႔
သန္႔စင္ခန္းလား ျပာက်သြားတဲ့ လမင္းရဲ႕ သုႆန္လား မေမးနဲ႔

ဤယ္ အမတ္ ၅ ေယာက္ သတို၀္အကို၀္ရယ္ဆု ပိယ္တာ၀္မူေသာ
စသည္ျဖင့္ ေရးထားတဲ့ ပထမအသခၤယာလင္မယားေက်ာက္စာလား မီးျပတိုက္ အပ်က္အယြင္းလား မေမးနဲ႔။ ရယ္သံမပါတဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံလား စာနာမႈမရွိတဲ့ ဓာတ္ေပါင္းဖိုလား မေမးနဲ႔
ျမဴမယ္ မူမယ္ဆိုတဲ့ ပ်က္လုံးေထာင္ေခ်ာက္လား အမဲလိုက္ သီခ်င္းလား မေမးနဲ႔
on lineလား on lie လား မေမးနဲ႔
အခ်စ္ အမုန္းၾကားက ပါးလႊာတဲ့ နယ္နိမိတ္တစ္ခုလား
ျပတ္သြားလို႔ အသစ္ျပန္ေလွ်ာ္ခိုင္းတဲ့ ဗလာသက္သက္လား မေမးနဲ႔

အေလ်ာ့ေပးလို႔
လိုက္ေလွ်ာလို႔
ႏုံခဲ့တာ
အ ခဲ့တာ
တုံးေတာ့ မထက္တာ။
ပန္းလို ေၾကြဖို႔ စိတ္ကူးထားရင္
ေသသလိုသာ ေနေနလိုက္စို႔
အေပၚယံဆန္တ့ဲ ေခတ္ထဲ ေခါင္းကို ေမာ့၊ ရင္ကို ေကာ့ထား
ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႔ ထိုးမယ့္အစား
အျပင္ထြက္တိုင္း ရင္ဘတ္ကိုပဲ စက္ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားပါ
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထံုထိုင္းမႈအေၾကာင္း
ပုံျပင္နဲ႔ အိပ္မက္အေၾကာင္း ငါေျပာျပမယ္
“ ေနာက္ဆုံးေတာ့..... မေန႔က ေသြးေတြ ေျခာက္ပုလင္းစာ ေဖာက္ထုတ္လိုက္သတဲ့”
ဒါပါပဲ ကေလးတို႔ရယ္(ရယ္သံမ်ား)

ဒီေန႔က စလို႔ ငါ့ကဗ်ာေတြ မီးသင့္ေနတာ ေကာင္းတယ္
ဒီေန႔က စလို႔ ငါေရးျဖစ္တဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ ေဆးျပယ္ ဖြာထြက္ေနတာ ေကာင္းတယ္
စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဆက္ဆံေရး ေပၚလစီေတြ မ်က္စိမွတ္ အန္ထုတ္္။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ…
အျမစ္ကအစ ခုတ္ထြင္လွဲက်င္းလိုက္ရင္
မလိုအပ္တဲ့ သစ္တစ္ပင္လို ရွင္းလင္းသြားမွာ
အသုံးမ၀င္တဲ့ ျမက္တစ္ပင္လို ရွင္းလင္းသြားမွာ/ ယုံ။

ဘီလူးအစီခံရတဲ့
ညဟာ
လ မရွိ
မနက္ ရွစ္နာရီမွာ
အိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတုန္း။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
လကြယ္ညတစ္ညသို႔ ရည္ၫႊန္းပါ၏။
၁၀၊ ၈၊ ၂၀၁၀