ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အေစာဆုံး စကၠန္႔ေလးေတြက အစ မီးညြန္႔တလူလူ ေတာက္ေလာင္ေနတယ္
ေနာင္တကို ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းလို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ျဖစ္မလား
အေမွာင္ကမၻာထဲက အလင္းစက္ဟာ ေသဆုံး ကြယ္ေပ်ာက္လို႔
သိစိတ္ မသိစိတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည္၊ ႐ိုက္ခ်ဳိးသည္
စိန္ေျပးတမ္း ကစားပြဲဟာ (၂)ႏွစ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္
ကန္႔သတ္ခ်က္မဲ့ နယ္နိမိတ္အထိ ျဖည္းျဖည္းေလး ေ၀းေ၀း ေျပးပါ လမင္း
သက္လုံမေကာင္းတဲ့ ေျခေထာက္ေတြသာ
ဖိအားတစ္ခုရဲ႕ လႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႔ အေမာဆို႔ လဲက် က်န္ရစ္ခဲ့တာ
ၾကမ္းျပင္ဟာ ေသြးစက္ေတြနဲ႔ လွပလို႔….ေလတယ္
နာမည္ဟာ
ေရပန္းစား ေက်ာ္ၾကားလာမယ့္ ကိုရီးယားမင္းသမီး
ခၽြာဂ်န္၀န္ မဟုတ္သလို လီယြန္ဟီး မဟုတ္ဘူး
ပါ့ခ္ရွင္ဟီး မဟုတ္သလို ကင္ဆိုးယြန္ မဟုတ္ဘူး
မြန္ဂိုးေယာင္ မဟုတ္သလို အင္ဂ်ဳိအြန္ မဟုတ္ဘူး
ဟန္နီလီ မဟုတ္သလို လီမင္ဂ်န္ မဟုတ္ဘူး
ခ်ာဂ်ာဟြန္ မဟုတ္သလို ဟန္ေခ်းေယာင္ မဟုတ္ဘူး
ေသြးဆာေနတဲ့ ၾကမ္းပိုးေတြမွာ နာမည္ရွိလား
ေ၀ေနတဲ့ အကၡရာေတြ ေ၀႔ေနတဲ့ နိမိတ္ပုံေတြ ေ၀းေနတဲ့ နီးစပ္မႈေတြ
ေ၀းေ၀း ျဖည္းျဖည္းေလး ေျပးပါလမင္း
လမ္းမဆုံးခင္မွာ ပန္းတိုင္ ရွိလိမ့္မယ္
ကမၻာ့စစ္တမ္းအရ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာ
လူအသုံးအမ်ားဆုံးမို႔ ပါေလရာ ငေပါတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေရာ။့
အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာတယ္
@
ဟိုးတုန္းက ေခၚသံမ်ား သံေခ်းအထပ္ထပ္ကိုက္
အတိတ္ဟာ ဘုကိုလည္း မသိ၊ ဘကိုလည္း မသိ
ေသေတာ့မယ့္ လူတစ္ေယာက္က
ဒိုင္ယာရီ မေရးဘဲ ေသတမ္းစာေရးတယ္
ငါ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြက အစ
မင္း နာမည္ကို ေရးထိုးခဲ့တာ၊ ေရးေရးေလး မဟုတ္ဘူး
မသိဘူးလို႔ ေျပာတတ္တဲ့ မသိဘူးကေတာ့ ဘယ္သိမလဲ
ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး ဆက္ေရးေနပါတယ္...
အသက္ကို ဘာနဲ႔မွ မထုတ္ပဲ လႊင့္ပစ္ထားပါတယ္
ျခင္တစ္ေကာင္ကို သတ္တဲ့ လက္နဲ႔ ေရးျဖစ္တဲ့ ဒီကဗ်ာဟာ
ငရဲလားမယ့္ အႏုပညာေပါ့။ ။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၁၄၊ ၈၊ ၂၀၁၀
ေနာင္တကို ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းလို႔ ဘာသာျပန္ရင္ ျဖစ္မလား
အေမွာင္ကမၻာထဲက အလင္းစက္ဟာ ေသဆုံး ကြယ္ေပ်ာက္လို႔
သိစိတ္ မသိစိတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္သည္၊ ႐ိုက္ခ်ဳိးသည္
စိန္ေျပးတမ္း ကစားပြဲဟာ (၂)ႏွစ္ခန္႔ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္
ကန္႔သတ္ခ်က္မဲ့ နယ္နိမိတ္အထိ ျဖည္းျဖည္းေလး ေ၀းေ၀း ေျပးပါ လမင္း
သက္လုံမေကာင္းတဲ့ ေျခေထာက္ေတြသာ
ဖိအားတစ္ခုရဲ႕ လႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႔ အေမာဆို႔ လဲက် က်န္ရစ္ခဲ့တာ
ၾကမ္းျပင္ဟာ ေသြးစက္ေတြနဲ႔ လွပလို႔….ေလတယ္
နာမည္ဟာ
ေရပန္းစား ေက်ာ္ၾကားလာမယ့္ ကိုရီးယားမင္းသမီး
ခၽြာဂ်န္၀န္ မဟုတ္သလို လီယြန္ဟီး မဟုတ္ဘူး
ပါ့ခ္ရွင္ဟီး မဟုတ္သလို ကင္ဆိုးယြန္ မဟုတ္ဘူး
မြန္ဂိုးေယာင္ မဟုတ္သလို အင္ဂ်ဳိအြန္ မဟုတ္ဘူး
ဟန္နီလီ မဟုတ္သလို လီမင္ဂ်န္ မဟုတ္ဘူး
ခ်ာဂ်ာဟြန္ မဟုတ္သလို ဟန္ေခ်းေယာင္ မဟုတ္ဘူး
ေသြးဆာေနတဲ့ ၾကမ္းပိုးေတြမွာ နာမည္ရွိလား
ေ၀ေနတဲ့ အကၡရာေတြ ေ၀႔ေနတဲ့ နိမိတ္ပုံေတြ ေ၀းေနတဲ့ နီးစပ္မႈေတြ
ေ၀းေ၀း ျဖည္းျဖည္းေလး ေျပးပါလမင္း
လမ္းမဆုံးခင္မွာ ပန္းတိုင္ ရွိလိမ့္မယ္
ကမၻာ့စစ္တမ္းအရ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာ
လူအသုံးအမ်ားဆုံးမို႔ ပါေလရာ ငေပါတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေရာ။့
အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာတယ္
@
ဟိုးတုန္းက ေခၚသံမ်ား သံေခ်းအထပ္ထပ္ကိုက္
အတိတ္ဟာ ဘုကိုလည္း မသိ၊ ဘကိုလည္း မသိ
ေသေတာ့မယ့္ လူတစ္ေယာက္က
ဒိုင္ယာရီ မေရးဘဲ ေသတမ္းစာေရးတယ္
ငါ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြက အစ
မင္း နာမည္ကို ေရးထိုးခဲ့တာ၊ ေရးေရးေလး မဟုတ္ဘူး
မသိဘူးလို႔ ေျပာတတ္တဲ့ မသိဘူးကေတာ့ ဘယ္သိမလဲ
ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး ဆက္ေရးေနပါတယ္...
အသက္ကို ဘာနဲ႔မွ မထုတ္ပဲ လႊင့္ပစ္ထားပါတယ္
ျခင္တစ္ေကာင္ကို သတ္တဲ့ လက္နဲ႔ ေရးျဖစ္တဲ့ ဒီကဗ်ာဟာ
ငရဲလားမယ့္ အႏုပညာေပါ့။ ။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၁၄၊ ၈၊ ၂၀၁၀
1 comment:
ဖိအားတစ္ခုရဲ႕ လႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႔ အေမာဆို႔ လဲက် က်န္ရစ္ခဲ့တာ
ၾကမ္းျပင္ဟာ ေသြးစက္ေတြနဲ႔ လွပလို႔….ေလတယ္။
ေ၀ေနတဲ့အကၡရာေတြ ေ၀့ေနတဲ့ နိမိတ္ပုံေတြ ေ၀းေနတဲ့ နီးစပ္မွဳေတြ
ေ၀းေ၀း ျဖည္းျဖည္းေလး ေျပးပါ လမင္းး....
ေသေတာ့မယ္ လူတေယာက္က
ဒိုင္ယာရီ မေရးဘဲ ေသတမ္းစာေရးတယ္
မသိဘူးေျပာတဲ့ မသိဘူးကေတာ့ ဘယ္သိမလဲ
ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး ဆက္ေရးေနပါတယ္။
အသုံးအနွဳန္းေတြကို ေရလည္ ခိုက္တယ္ အကိုဆူးရင့္..။
ၿပီးေတာ့ လမင္းသိပါေစ း)
Post a Comment