၂၀၀၉-ခုႏွစ္အတြက္ ပို႔စ္ (၁၀၀) အမွတ္တရ

ထူးထူးျခားျခား မဟုတ္ေပမယ့္
“အေမေန႔” မွာ
၂၀၀၉-ခုႏွစ္အတြက္
ေရးသားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပို႔စ္အေရအတြက္ဟာ
(၁၀၀)တိတိ ျပည့္ေျမာက္သြားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီထဲမွာကိုယ့္ကဗ်ာ အက္ေဆးနဲ႔
သူမ်ား ကဗ်ာေတြ အပါအ၀င္ဆိုပါေတာ့..။

ပို႔စ္(၁၀၀)ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အမွတ္အျဖစ
္ သာရလင္းက ေလာေလာဆယ္မွာ
သူ၀ယ္ထားတဲ့ ကားအသစ္နဲ႔
ေခ်ာင္းသာလိုက္ပို႔ပါတယ္။

ဟိုမွာ တည္းခိုခန္းစရိတ္နဲ႔
စားစရိတ္အားလုံး
သူကပဲ စပြန္ဆာ ေပးတယ္ေပါ့။

နယူးယီယားညမွာ ကၽြန္ေတာ္၊
ေမာင္မင္းစိုး၊ သာရလင္း၊ မိုးျပည့္၊ ၀ိုင္၀ိုင္၊
ေကခိုင္၊ သီတာတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ
ေခ်ာင္းသာမွာ ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုၾကပါမယ္။

အေမရိေရာက္ေနတဲ့ ေနသစ္မွဴးကေတာ့
သူလည္း သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကို
သတိရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
နယူးယီးယားညကို အတူတူ
ျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေတြ
လြမ္းလြမ္းေမာေမာေျပာၿပီး
သူငယ္ခ်င္းေတြ သုံးရေအာင္လို႔တဲ့
ေဒၚလာ(၅၀၀)ကို အေစာႀကီးကတည္းက
လူႀကံဳနဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီ ေဒၚလာ(၅၀၀) ကို
ကၽြန္ေတာ္ကပဲ အားနာနာနဲ႔
အိပ္ကပ္ထဲ ထည့္လာခဲ့ပါတယ္။

သူ႔လိုပဲ အျပင္မွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့
ေႏြမင္းသစ္၊ ေန႐ု၊ အတည္မဲ့၊
ဇာဇာ၊ သက္သက္ဦးတို႔ကလည္း
သူတို႔ကို ေစာင့္ဦး၊ ျပန္လာခဲ့မယ္
သူတို႔လဲ လိုက္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ၾကေပမယ့္
သူတို႔ အခ်ိန္မီ ေရာက္မလာခဲ့ၾကပါဘူး။

စိတ္မေကာငး္စြာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔
ေခ်ာင္းသာကို ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။
နယူးယီးယားညကလဲ နီးေနၿပီေလ..
မနက္ျဖန္ဆို ေရာက္ေတာ့မယ္မို႔လား...။

သာရလင္းကေတာ့ ကား/ဆီဖိုးကအစ
ဘယ္သူလိုက္လိုက္ သူအားလုံး
ကုန္က်စရိတ္ကို စပြန္ဆာေပးမယ္
လိုက္ခ်င္တဲ့ သူလိုက္ခဲ့ၾကလို႔ ေျပာပါရဲ႕ ။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပို႔စ္(၁၀၀)ျပည့္
နယူးယီးယားည ေခ်ာင္းသာခရီးစဥ္ဟာ
ေပ်ာ္စရာ အရမ္းေကာင္းခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ
ထင္ထားသေလာက္ တာရွည္မခံလိုက္ပါဘူး။

ေျမာက္ေလအေ၀ွ႕မွာ တံခါးတစ္ခ်ပ္
“ဒုန္း”ကနဲ႔ ပိတ္သံ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။
ေအးစက္စက္ အေတြ႔ကို
ရလိုက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ လန္႔ႏိုးသြားပါတယ္.။

ဒါကိုပဲ လူေတြက
”အိပ္မက္”လို႔
ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ၾကပါရဲ႕။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ “ပင့္ကူအန္ တိမ္တိုက္”
မွာ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္အတြက
္ ပို႔စ္ (၁၀၀)ျပည့္ေအာင္ တင္လိုက္တဲ့အတြက္
အင္တာနက္အသုံးျပဳခ
ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားတယ္ဆိုတာ ေမ့ထားၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ပါတယ္။

“ ပင့္ကူအန္ တိမ္တိုက္ ” ဆီ
ေရာက္လာသူအားလုံး၊
ေရာက္မလာသူအားလုံး
ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္အသစ္၊ ေအာင္ျမင္မႈအသစ္နဲ႔
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ....။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊

အေမ သို႔မဟုတ္ ညီမွ်ျခင္း

အေမ့ဗိုက္ထဲမွာ
ကၽြန္ေတာ္
ဘာေတြမ်ား ေတာင္းဆိုခဲ့ပါသလဲ၊
မမွတ္မိေတာ့ဘူးအေမ
မွတ္သားမႈ နည္းပါးလြန္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေလ
ကြန္ပ်ဳတာေဆးျပားေတြ
မနက္ေန႔ည ဆက္တိုက္ မ်ဳိခ်ေနရ ။

အဲဒီေနာက္
ေလာကထဲ အေကာင္းဆုံးလူေတြကို
ေရြးထုတ္လိုက္တယ္၊
အဲဒီေနာက္
ထိပ္္ဆုံးကအေမဟာ
ညီမွ်ျခင္းေတြနဲ႔ ေအာင္ပြဲခံေနရဲ႕ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
အေမေန႔ အမွတ္တရ
၁၃၇၁-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလ္လျပည့္။

႐ိုက္သီခ်င္း

ျခင္႐ိုက္တံနဲ႔ ျခင္ေတြကို ရိုက္ခဲ႔ၾကသလို
မစာနာမႈ ႐ိုက္တံနဲ႔ မစာနာမႈေတြကို ရိုက္
အၾကမ္းဖက္္မႈ ႐ိုက္တံနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို္ ႐ိုက္
ကပ္ဆိုးေဘးဆိုး ႐ိုက္တံနဲ႔ ကပ္ဆိုးေဘးဆိုးေတြကို ႐ိုက္

ဒီမွာ တိုးတိုးေလး ခိုးဝင္လာေနတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါပိုးမႊားေတြ
ကူးစက္ေရာဂါပိုးမႊား ႐ိုက္တံနဲ႔ ကူးစက္ေရာဂါပိုးမႊားေတြကို ႐ိုက္
ေသျခင္းတရားဟာ တစ္ေန႔ၿပီး/တစ္ညၿပီး တစ္ဘဝအထိ စီးဝင္လာတယ္
အႏၱရာယ္ဆိုးေတြ ျမင့္တက္လာတယ္
လည္မ်ဳိအထိ ျမဳပ္လုၿပီ
ေသျခင္းတရား ႐ိုက္တံနဲ႔ ေသျခင္းတရားေတြကို ႐ိုက္
အႏၱရာယ္ဆိုး ႐ိုက္တံနဲ႔ အႏၱရာယ္ဆိုးေတြကို ရိုက္

သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ယိုယြင္းပ်က္စီးမႈ ႐ိုက္တံနဲ႔
သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ယိုယြင္းပ်က္စီးမႈေတြကို္ ႐ိုက္
စိတ္စံႏွဳန္းေတြ ၿပိဳဆင္းေလ်ာက်လာေနတယ္
လူေတြ အေပၚယံေတြကိုပဲ မိန္းမူးလာၾကတယ္
စိတ္စံႏွဳန္းေတြ ၿပိဳဆင္းေလ်ာ့က်မႈ ႐ိုက္တံနဲ႔
စိတ္စံႏွဳန္းေတြ ၿပိဳဆင္းေလ်ာ့က်မႈေတြကို္ ႐ိုက္
အေပၚယံ ႐ိုက္တံနဲ႔ အေပၚယံေတြကို္ ႐ိုက္

ခဏေလးပဲ ေပ်ာက္ဆုံးပ်က္စီးသြားၾကတယ္
ခဏေလးပဲ၊
ေပ်ာက္ဆုံးပ်က္စီးမႈ ႐ိုက္တံနဲ႔
ေပ်ာက္ဆုံးပ်က္စီးမႈေတြကို္ ႐ိုက္
ဖရိုဖရဲ ပရမ္းပတာ႐ိုက္တံနဲ႔
ဖရိုဖရဲ ပရမ္းပတာေတြကို ႐ိုက္

သူမ်ား ဦးေႏွာက္ေတြ ေဖာက္စားၾကတယ္
သူမ်ား ေသြးသားေတြ လုယက္ၾကတယ္
သူမ်ား ခံစားမႈေတြ အဓမၼက်င့္ၾကတယ္
ဦးေႏွာက္ေဖာက္စားမႈ ႐ိုက္တံနဲ႔ ဦးေႏွာက္ေဖာက္စားမႈေတြကို ႐ိုက္
ေသြးသားလုယက္မႈ ႐ိုက္တံနဲ႔ ေသြးသားလုယက္မႈေတြကို ႐ိုက္
ခံစားမႈ အဓမၼက်င့္မႈ ႐ိုက္တံနဲ႔ ခံစားမႈ အဓမၼက်င့္မႈေတြကို ႐ိုက္
ညစ္ညမ္းေစတဲ့ အရာေတြကို ႐ိုက္ ႐ိုက္ ႐ိုက္ ။ ။

စိုးမင္းေအာင္

သူငယ္ခ်င္း စိုးမင္းေအာင္ရဲ႕ ကဗ်ာကို ႀကိဳက္တာနဲ႔ တင္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ပုံကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္သြားတုန္းက ၀င္းစိန္ေတာရ အေတာင္ေလးရာဘုရားႀကီးထဲက
အၿပီးမသတ္ရေသးတဲ့ ပန္းပု႐ုပ္တစ္ခုကို ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ယူလာတာပါ။
ဆူးရင့္

ငါက ဒီမွာ ဒီလို..........လို

အရင္လို မြစာက်ဲ အက်ဳိးအပဲ့ေတြဆီ ေငးလို႔၊ မီးခိုးလို ေငြ႔ေငြ႔အူခဲ့တာ
ငါ့အတြက္ မင္းဆီကဦးေႏွာက္ဟာ အိပ္စက္ေနသလား၊
စိတ္နံရံ တစ္ျပင္လုံး ယားယံေနသလား။
ေခတ္ေျပးလမ္းကို သို၀ွက္ရင္း ငါ့ကဗ်ာေတြ တုန္ရီေအးစက္ဆဲ ညက ယင္းထလို႔ နာတယ္။
ခံစားခ်က္ေလးတစ္ခု ခ်ာခ်ာလည္ေန႐ုံနဲ႔ ခ်ာတူးလန္ျဖစ္ ဖ်ားနာသြား။
အႀကံေကာင္းရင္ တစ္ခ်က္ဆိုတဲ့ စကားပုံေတြလည္း သြား။

ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ မသုံးတတ္ရင္..
နာမည္ေနာက္က အၿမီးဆန္တဲ့ ဘဲြ႔ဒီဂရီ မပါရင္...
အဂၤလိပ္စာနဲ႔ ဘာသာစကား မကၽြမ္းက်င္ရင္....
ရင္ေကြးၿပီး ကၽြမ္းထိုးဖို႔ အသင့္ျပင္ၾကစို႔။

ေတာမွာပဲ ေတေနလိုက္ေတာ့မယ္၊ လုံေလာက္ၿပီ၊ သိပ္ၿပီး မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။
ေနထိုင္ျဖတ္သန္းမႈက ေန႔တိုင္း ေသာင္မတင္ေရမက်ျဖစ္ခဲ့။
ပါးေညာင္းေအာင္ ေတာက္ေခါက္ၿပီး အေၾကာလန္ထြက္လို႔ လန္႔ေနရတယ္။
အရြယ္က လက္ျဖန္႔ေတာင္းရမယ့္အရြယ္ မဟုတ္သလို၊
အခ်ိန္က လက္ခေမာင္းခတ္ၿပီး ေအာင္လံမလႊင့္ႏိုင္ေသတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။
အားယားေနရင္ ခ်ိန္ၾကည့္၊ အေျခအေနကို ခ်ိန္ဆဖို႔ ခ်ိန္းဆိုထားပါတယ္။
ဘာမွ မပိုင္ဘူး၊ ဘာမွ မႏိုင္ဘူး၊ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။ မသိ နားမလည္ ေ၀၀ါး ေရာေထြး၊
ေျဖရွင္းရခက္တဲ့ ပြတ္သပ္မႈေတြ သြား၊ နားလည္ရခက္တဲ့ ေလာကဓံေတြ သြား။

ရန္ကုန္ေဆာင္းဟာ ေစာင္မလိုဘူး သြား/ေမးၾကည့္။
လက္မ မေထာင္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေရာဂါဟာ စိတ္နဲ႔ကိုယ္မွာ ေငါထြက္လို႔ ကူးစက္ခံရတယ္။
Sign out မလုပ္ခဲ့ရင္ ဘ၀ဟာ Enter တစ္ခ်က္ေခါက္တာနဲ႔ ဘ၀ပ်က္သြားမယ္။
ဘယ္သူ ဘာအတြက္ ဘာေၾကာင့္ Data ေတြ ဗိုင္းရပ္စ္ကိုက္တာ၊
မိတ္ျဖစ္ၿပီး ေဆြမေတာ္တဲ့ မိတ္ေဆြဆိုတာလည္း မူးယစ္ေဆးပဲ။
ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျပင္ပမွာ ရာသီဥတုမွာ…..

အြန္လိုင္းမွာ လူေတြ အီေနတာ ေတြ႔လား။
ကဖ်က္ ယဖ်က္ဆိုသလို အရင္တုန္းကဆိုတာလည္း ပုံစံေျပာင္း မူကြဲသြား၊
ဘာေတြလဲ ေန႔ေတြလား ညေတြလား
၀လုံးေတြ စက္၀ိုင္းေတြ လမင္းေတြ သုညေတြ ဗလာနဲ႔ ဇီး႐ုိးေတြဆီ။
မရွိျခင္းသက္သက္နဲ႔ လြမ္းလြမ္းေနရတာ အားငယ္လိုက္တာ..။

နာက်င္စရာ ႀကိဳးစေတြ ေလတဲ့အခ်စ္နဲ႔ ေလထဲမွာ လြင့္ေလေနခဲ့တာ၊
ေလးတဲြ႔တြ႔ဲ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာလည္း ငါ၊ ဦးေလးႀကီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က ငူငူေငါင္ေငါင္လည္း ငါ၊
ေငြကို အေလးမထားဘဲ သုံးတတ္ၿပီး လိုက္မရွာတတ္တာလည္း ငါ၊
ဘတ္စ္ကား စီးတိုင္း အန္ခ်င္တယ္။ ဖ႐ိုဖရဲမေလးေတြ စိတ္မ၀င္စားဘူး။

ေဒါသနဲ႔ မွ်ားယူမိေတာ့ အိပ္စက္ျခင္းဟာ မ်ားမ်ားမရဘူး။
အစာမတပ္တဲ့ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိမယ္။
ေနထိုင္မႈက ေသသလို၊ စားေသာက္မႈက ေသသလို၊
လိုလို ….လိုလိုေတြနဲ႔ ငါ ဒီမွာ ဒီလို …လို၊
ေရွ႕မွာ ျမင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြဟာ ျပႆနာေတြပဲ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၁၃၊ ၁၂ ၊ ၂၀၀၉