ျဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ့ မိုးတိမ္ေတြကို အေဆြးမ်ားသဖြယ္ ေတြ႔ရပါတယ္
လိုမယ္ဆိုရင္ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို ေခၚလိုက္ေလ
ကမၻာကလည္း ညစ္ညမ္းတယ္ ဟိုနိစၥဓူ၀ကလည္း ညစ္ညမ္းတယ္
ဗလာကိုယ္ထည္ေလ ဗလာဗလာပါ
တစ္စံုတစ္ရာကို အတင္းဆြဲဖက္ထားသလိုမ်ဳိး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ဆြဲဖက္ထားတယ္
ေရွ႕လမ္းခ်ဳိးတစ္ခုမွာ သူခ်ဳိးသြားတယ္ က်ဳိးသြားလိုက္တာမွ
ရင္ဘတ္စည္တီး ရင္ႀကီးမီးေလာင္ ရင္ပပ္ၾကားအက္ ရင္ဖ႐ိုဖရဲ ရင္ကစဥ့္ကလ်ား
အားလံုးဒီအတိုင္း ယခင္အတိုင္းေလ ညစ္ညမ္းမႈအကုန္လံုးကို သန္႔စင္ေအာင္ေတာ့
အက်ဳိးမေဆာင္ပါနဲ႔ ၿငိမ္ေနတဲ့ လူဆိုတာလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ
လႈပ္ရွားေနသလို လႈပ္ရွားေနတဲ့ လူဆိုတာလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ
ၿငိမ္က်သြားတာမ်ဳိး ေခ်ာက္ခ်ားမႈကို ႐ူးသြပ္ဖြယ္
ကိုယ္ေျခာက္လွန္႔ထုတ္မိတယ္ အခုအထုပ္ျဖစ္သြားတာက စိတၱဇအ႐ႈပ္ထုပ္ေလ
မနက္ခင္းလည္း ျပဳလုပ္သန္႔စင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမရွိေအာင္ ေန႔လယ္ခင္းလည္း
ေဆးဖက္၀င္ေန႔လယ္ခင္းမျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ညခင္းလည္း အမႈန္အမႊားဘ၀ထဲက
႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္ျဖစ္ရတယ္ ဒါကလည္း သေဘာကို ေျပာတာပါ
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို သေဘာေပါက္လား မေပါက္လည္း သေဘာကို
ဒီအတိုင္းထားခဲ့လိုက္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေပါ့ေပါ့ပ်က္ပ်က္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔
ပိုေနရင္ ခုတ္ခ်လိုက္ စတန္႔မ်ားရင္ ဂန္႔သြားမယ္ ေပၚပင္မလုပ္နဲ႔ ငါ့ရင္ထဲ
အမိႈက္ေတြ လာမပစ္နဲ႔ သေဘာကို ေျပာတာပါ ေပၚပင္မလုပ္နဲ႔ဆိုပါေတာ့
ျဖည့္စြက္စရာဟာ တစ္ေနရာရာမွာ ရွိေနတယ္ ကိုယ္ေခၚရာ လိုက္ခဲ့ေတာ့လို႔
ဇြတ္မတိုက္တြန္းလို ေျပာမယ္ ပိုက္ဆံဟာ မိုးေပၚက က်လာမယ့္ေန႔
တနဂၤေႏြမဟုတ္လည္း လက္ထပ္မယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္ မီးပ်က္သြားတဲ့
ေလေအးေပးစက္လို ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခု တို႔လိုေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာဟာ
ကမၻာမွာ ပ်က္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီလို႔ မဆိုလို ႐ုန္းမထြက္နဲ႔ ကိုယ့္လူ
ေအးရင္ ေအးမယ္ ပူရင္ ပူမယ္ ဒါေအးေအးပူပူကဗ်ာ CITY TAXI ေလးနဲ႔ လာေနတယ္
ဖတ္သူေရွ႕ေမွာက္အေရာက္။
စိုးမင္းေအာင္၊ သူရနီ၊ လင္းသဏ္ညီ
၂၀၁၀၊ ဇြန္လ၊ ၉ ရက္။
ူူူ
ကိုယ္မေရးတဲ့ အတြက္........သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရးျဖစ္ၾကတဲ့ ကဗ်ာေလးကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာေတြ စုစည္းမိၿပီဆိုရင္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ကဗ်ာေရးဖို႔ စိတ္ကူးရတတ္ၾကတယ္ေလ....။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
ကဗ်ာဆရာေတြ စုစည္းမိၿပီဆိုရင္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ကဗ်ာေရးဖို႔ စိတ္ကူးရတတ္ၾကတယ္ေလ....။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
No comments:
Post a Comment