အသားလန္သြားေသာ ေန႔မ်ားကို ေရွ ႔ဆက္ရင္း ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲ
ရင္သပ္႐ႈေမာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရ
႐ုတ္တရက္ေလျပည္ေသဆံုးသြားခ်ိန္
စိတ္အဆင္းရဲဆံုး ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ညေတြ
ႀကိဳးစား ေျပးထြက္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ေအးခ်မ္းမွာလို႔ ခံယူထားပါတယ္
ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္သူတို႔နဲ႔ ကြဲကြာျခင္း နာျခင္း
ကံအေၾကာင္းရင္းမ်ား မလြန္ဆန္ႏိုင္ပါ
အပ်က္အစီးေလာက္လမ္းက ေ၀းေ၀းရွာစရာ မလိုပါ
ကူးစက္မႈဆက္လက္ရွိေနဆဲ
တို႔အားလံုးရင္ခ်င္းဆိုင္ရမွာပါ
အေဆြးေသြးမ်ား အန္ပါသည္
အဟမ္း...ေလာကထဲ ရွိသူတို႔ ေသြး႐ူးေသြးတန္းကိုယ္စီ ဖက္ေပြ႔ပါ
တို႔ေတာ္ေတာ္ အားနည္းေနၿပီ
ေၫွာ္နံ႔စူးစူးအေမွာင္ေတြ ဧရာမ စိုးရိမ္ပူပန္စရာေတြ
အမွန္တရားအူေခြ ပုပ္ေနတာေတြ
ေနနဲ႔လ တစ္ျခမ္းစီ ၿပိဳင္တူထြက္လို ထြက္နဲ႔ မထီမဲ့ျမင္ အသည္းလာတိုက္စားတာေတြ
ငါးေပ ေလးလက္မရွိ ခႏၵာကိုယ္နဲ႔ မဆံ့ေတာ့ဘူး
အေပါက္ေတြ ေနရာအႏွံ႔ပဲ အကုန္ဖိႀကိတ္ၫွဥ္းပန္း ၀ါးမ်ဳိခံထားရ
စြတ္...လူသားအျဖစ္ေမ့ေအာင္ တလိမ့္တံုးေတြနဲ႔ လွိမ့္ေနၾက
နံရိုးေတြ ျဖဳတ္ခံထားရသလို အားလံုးေပ်ာ့ေခြယိုင္နဲ႔ ေနၾက
ေညာင္းလို႔ လႈပ္စရာ ေနရာလြတ္မရွိ
မီးမ်ားၿမိဳက္ခံထားရတယ္
လွည့္စားမႈေတြ သိပ္မ်ားေနရင္ ဘယ္ကို ထြက္သြားရမလဲ
ေသေဇာငင္တယ္ကြာ
မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းဆီ အေရာက္မွာ ႐ိုးရွင္းလြန္ေျမာက္မႈနဲ႔ ေတြ႔ၾကပါစို႔။
စိုးမင္းေအာင္
1 comment:
အသားလန္သြားေသာ ေန႔မ်ားကို ေရွ ႔ဆက္ရင္း ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မလဲ၊???
စာသားေတြကမိုက္တယ္ ကဗ်ာေလးကိုႏွစ္သက္မိလို ့အားေပးသြားပါတယ္
Post a Comment