သီးပြင္႔ခြင္မရတဲ႔ မိုးတိမ္

ေလဟာ လူမဆန္ေပလွေပမယ္႔
လူေတြကေတာ႔
မုန္တိုင္းဆန္ဆန္ ယဥ္ေက်းတတ္ခဲ႔ၿပီ .....။

စနစ္တက် ရွင္သန္ၾကေၾကးဆိုရင္
ေခါင္းေပၚက ေလွခါးထစ္ေတြ အေၾကာင္း
ေခတ္လြန္ ကူးတိုးခနဲ႔ လက္၀တ္ရတနာ အေၾကာင္း
ေန႔သစ္မမက္ရဲတဲ႔ သစ္သီးသစ္ႏွံ အေၾကာင္း
နာ႔စ္မေလး ေကအက္၀ိုင္ အေၾကာင္း
သီးသီးသန္႔သန္႔ ေဆြး ေႏြး ပါ .......။

ငါဟာ
ေ၀ါဟာရ အသိုးေတြ
စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ႔ ပရိုဂရမ္
ပစ္မွတ္ဆီခ်ိန္ရြယ္လို္က္တိုင္း
စိတ္အလင္းနဲ႔ မီး ပ်က္ ခဲ႔ ရ ........။


ေလးသေခ်ၤ
ဒဏ္ရာတစ္သိန္း
ငါ႔ နယ္လြန္မြန္းၾကပ္မႈေတြ
စာမ်က္ႏွာေပၚ လိပ္ျပာသန္႔ခြင္႔ရရင္
ေသျခင္းနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ စဥ္း စား ျဖစ္ လိမ္႔ မယ္ ......။

ဆူးရင္႔ (တန္႔ဆည္)

စရဏ မဂၢဇင္း ၊ ဒီဇင္ဘာ ၊ ၂၀၀၆ ။