တစ္ေယာက္ေယာက္က အမွားတစ္ခုခုနဲ႔
ခ်စ္ေမတၱာသာ မရွိခဲ့ရင္
ငါတို႔ ကမၻာအတြက္ မေတြး၀ံ့စရာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေခ်ာက္အိပ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ေသးလား
ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေတြ စုတ္ၿပဲေနသလား
ျမစ္ကိုမွ ျဖတ္မကူးရဲရင္
ဒီျမင္ေနရတဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းကို
ငါတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္။
အသားက်ေနတဲ့ အနာတရေတြ
လည္ပတ္ေနတဲ့ အရာေတြ
မေရးျဖစ္ေသးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ
ဘာကိုမွလည္း ေသခ်ာေျပာျပႏိုင္ေသးမွာ မဟုတ္။
ကိုယ္စုတ္ၿဖဲမိခ်င္ စုတ္ၿဖဲမိဦးမွာ
အခက္အခဲ ေရွ႕တိုးမသာ ေနာက္ဆုတ္မသာ ျဖစ္
မီးခိုးမည္းေတြ ဖုန္းေနတယ္
စိတ္အတြင္းက အစ ခႏၶာတစ္ခုလုံး ကၽြမ္းလို႔ေလာင္
ဘ၀ထဲ လြတ္က်သြားတာကို
ရပ္ေငးေဆြးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုမွ
ေလွာင္ရယ္စရာလား။
အေမွာင္ထဲ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနတဲ့ မ်က္လုံး အႏၱရာယ္ က်ားရဲေတြ
တေစၦသရဲ အေတြ႔အႀကံဳကို ငါေၾကာက္တယ္
ႏွင္းဆီပန္း မပို႔မိေသးတာဟာ
ညပ္ေနတဲ့ စစ္ပဲြတံခါးၾကားက
ရင္တစ္ျခမ္းကို ဆြဲထုတ္ေနရလို႔ပါကြာ။
လက္သည္း ေျခသည္း ေလာကတစ္ခုထဲက ေၾကးေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတာ
လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လိုတယ္
ေနာက္ကြယ္က ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့ အရိပ္ေတြ
ေန႔ညေတြ အခုပဲ က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းေတာ့ မလိုလို
တို႔တစ္ေတြ လုံၿခံဳေရး ဘလိတ္ဓားႀကိဳးေတြၾကား
ေနထိုင္ အသက္ရွိရတယ္။
သေဘၤာေမွာက္ေနတာဟာ
ဆယ္ယူခံဖို႔မွ မဟုတ္ရင္
ပစ္ပယ္ခံရဖို႔ စိတၱဇ ရတယ္
ဘယ္လို ေပါင္မုန္႔ေထာပတ္သုပ္
အသည္းႏွလုံး ယိုသုပ္ေတြလဲ။
ရရွိလိုက္တာမွာ ဖုန္ကပ္ေနတယ္
ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ရျခင္းသာ
အေကာင္းဆုံး အသုံးအေဆာင္တစ္ခုလို
မီးေတာင္ဟာ ေပါက္ကြဲ။
ကိုယ္ဖက္ထားမိတာက
လူအျဖစ္ ႐ုပ္အေလာင္းနဲ႔
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေျချပတ္ လက္ျပတ္ေတြပဲ
အၿမဲတမ္း သတိေပးခ်က္ေတြ
တစ္ေနရာရာဆီက ထုတ္ျပန္ေနတယ္
တစ္နာရီ မိုင္စြမ္းအားအကုန္နဲ႔ ေျပး၀င္လာေနတယ္
မၾကင္နာ ရက္စက္ ထက္ျခမ္းကြဲသြားေစမယ့္
အမ်ဳိးအမည္ မသိ မုန္တိုင္းမ်ား
လူႀကီးမင္းမ်ား ခင္ဗ်ား
စာသားရဲ႕ တစ္ေနရာကို ေရာက္ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံး
ေသဟန္ေဆာင္ရပါမယ္
ကိုယ့္အတၱကိုယ္ အႏူးည့ံဆုံးအထိ
ယဥ္ေက်းေအာင္ ေခ်ာ့ျမွဴရပါမယ္။
အသည္းကြဲတာဟာ
အသည္းကြဲတာေပါ့ ခင္ဗ်ား
စာမ်က္ႏွာေပၚက တစ္စြန္းတစ္စ
ေဖၚျပထားတဲ့ ေလာကဘုံ
ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အရာေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု
ရထားတစ္စင္းဟာ
မနက္ျဖန္ သခႌ်ဳင္းေတြဆီ ခုတ္ေမာင္းသြားတယ္
လြမ္းေဆြးလိုက္တာ။
စိုးမင္းေအာင္
ခ်စ္ေမတၱာသာ မရွိခဲ့ရင္
ငါတို႔ ကမၻာအတြက္ မေတြး၀ံ့စရာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေခ်ာက္အိပ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ေသးလား
ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေတြ စုတ္ၿပဲေနသလား
ျမစ္ကိုမွ ျဖတ္မကူးရဲရင္
ဒီျမင္ေနရတဲ့ တစ္ဖက္ကမ္းကို
ငါတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္။
အသားက်ေနတဲ့ အနာတရေတြ
လည္ပတ္ေနတဲ့ အရာေတြ
မေရးျဖစ္ေသးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ
ဘာကိုမွလည္း ေသခ်ာေျပာျပႏိုင္ေသးမွာ မဟုတ္။
ကိုယ္စုတ္ၿဖဲမိခ်င္ စုတ္ၿဖဲမိဦးမွာ
အခက္အခဲ ေရွ႕တိုးမသာ ေနာက္ဆုတ္မသာ ျဖစ္
မီးခိုးမည္းေတြ ဖုန္းေနတယ္
စိတ္အတြင္းက အစ ခႏၶာတစ္ခုလုံး ကၽြမ္းလို႔ေလာင္
ဘ၀ထဲ လြတ္က်သြားတာကို
ရပ္ေငးေဆြးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုမွ
ေလွာင္ရယ္စရာလား။
အေမွာင္ထဲ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနတဲ့ မ်က္လုံး အႏၱရာယ္ က်ားရဲေတြ
တေစၦသရဲ အေတြ႔အႀကံဳကို ငါေၾကာက္တယ္
ႏွင္းဆီပန္း မပို႔မိေသးတာဟာ
ညပ္ေနတဲ့ စစ္ပဲြတံခါးၾကားက
ရင္တစ္ျခမ္းကို ဆြဲထုတ္ေနရလို႔ပါကြာ။
လက္သည္း ေျခသည္း ေလာကတစ္ခုထဲက ေၾကးေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတာ
လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လိုတယ္
ေနာက္ကြယ္က ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့ အရိပ္ေတြ
ေန႔ညေတြ အခုပဲ က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းေတာ့ မလိုလို
တို႔တစ္ေတြ လုံၿခံဳေရး ဘလိတ္ဓားႀကိဳးေတြၾကား
ေနထိုင္ အသက္ရွိရတယ္။
သေဘၤာေမွာက္ေနတာဟာ
ဆယ္ယူခံဖို႔မွ မဟုတ္ရင္
ပစ္ပယ္ခံရဖို႔ စိတၱဇ ရတယ္
ဘယ္လို ေပါင္မုန္႔ေထာပတ္သုပ္
အသည္းႏွလုံး ယိုသုပ္ေတြလဲ။
ရရွိလိုက္တာမွာ ဖုန္ကပ္ေနတယ္
ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ရျခင္းသာ
အေကာင္းဆုံး အသုံးအေဆာင္တစ္ခုလို
မီးေတာင္ဟာ ေပါက္ကြဲ။
ကိုယ္ဖက္ထားမိတာက
လူအျဖစ္ ႐ုပ္အေလာင္းနဲ႔
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေျချပတ္ လက္ျပတ္ေတြပဲ
အၿမဲတမ္း သတိေပးခ်က္ေတြ
တစ္ေနရာရာဆီက ထုတ္ျပန္ေနတယ္
တစ္နာရီ မိုင္စြမ္းအားအကုန္နဲ႔ ေျပး၀င္လာေနတယ္
မၾကင္နာ ရက္စက္ ထက္ျခမ္းကြဲသြားေစမယ့္
အမ်ဳိးအမည္ မသိ မုန္တိုင္းမ်ား
လူႀကီးမင္းမ်ား ခင္ဗ်ား
စာသားရဲ႕ တစ္ေနရာကို ေရာက္ရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံး
ေသဟန္ေဆာင္ရပါမယ္
ကိုယ့္အတၱကိုယ္ အႏူးည့ံဆုံးအထိ
ယဥ္ေက်းေအာင္ ေခ်ာ့ျမွဴရပါမယ္။
အသည္းကြဲတာဟာ
အသည္းကြဲတာေပါ့ ခင္ဗ်ား
စာမ်က္ႏွာေပၚက တစ္စြန္းတစ္စ
ေဖၚျပထားတဲ့ ေလာကဘုံ
ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အရာေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု
ရထားတစ္စင္းဟာ
မနက္ျဖန္ သခႌ်ဳင္းေတြဆီ ခုတ္ေမာင္းသြားတယ္
လြမ္းေဆြးလိုက္တာ။
စိုးမင္းေအာင္
2 comments:
အင္းးးးးးးးးးးးး တကယ္ကို ျငင္းဆန္လို့မရတဲ့အရာပါပဲေနာ္။ ကဗ်ာေလးက ေလးနက္တယ္။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး
Post a Comment