ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေႏြဦးရာသီ

ေႏြဦးရာသီမ်ားစြာကို ကၽြန္ေတာ္ အစီအစဥ္ မက်စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးပါသည္။
ေလရူးမ်ားႏွင့္အတူ စိတ္ရူးလည္း ခဏခဏ ေပါက္ခဲ့ဖူးပါ၏။
ေလာကႀကီးသည္ ကိုယ္က်ဳိးတစ္ခုသာ လိုအပ္သည္ မဟုတ္ပါ။
အတၱ+ပရ မွ်တဖို႔ လႈပ္ရွားသင့္ပါ၏။။
တစ္ခ်ဳိ႕မွာ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာလွ်င္ ၿပီးေရာ့ ျဖစ္ေနၾကသည္။
ရွင္သန္မႈမွာ လူသားဆန္ဆန္ ေလကို ရွဴရွိဳက္ဖို႔ အတြက္။
ကမၻာေျမကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ အတြက္။
ရုပ္ ၀တၳဳေတြ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ေခတ္ႀကီးက ထြန္းကားလြန္းလွေပသည္။
စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ဆုတ္ယုတ္ယိုင္နဲ႔ ပါးလႊာေနသည္မွာ အမွန္ပင္ မဟုတ္ပါလား။
အူမ ေတာင့္-မွ သီလ ေစာင့္သည္ ဟူေသာ အသံမ်ား။
ကိုယ္က်င့္တရား ခုခံအား က်ဆင္းေနျခင္း၏ အေၾကာင္း ဇစ္ျမစ္။
အနာဂတ္တစ္ခုလုံး ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေနထိုင္ႏိုင္ပါ။
ယေန႔ လူငယ္၊ ေနာင္၀ယ္ လူႀကီး။
ကေလးေတြ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အသိ တံခါးမ်ားကို ဖြင့္ေပးဖို႔ တာ၀န္ရွိသည္။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံးမွာ။
သင္ ေသသြားေသာ္....ကဗ်ာကို ရည္ရြယ္ခ်က္ မွန္ကန္စြာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေရးသားခဲ့ပါသည္။
တိုင္းျပည္၊ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ။
အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ လူ႔က်င့္၀တ္မ်ား။
အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ။
ကၽြန္ေတာ္ အားလုံးကို အမွန္ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါသည္။
လူဆိုသည္မွာ ဘ၀ကို ေနာက္ျပန္ဆြဲၾကည့္လိုက္တိုင္း ရိုးသားစြာ ၿပံဳးႏိုင္ ရယ္ႏိုင္ဖို႔ လို၏။
ေနထိုင္ျခင္း ဘ၀ဟူူသည္ ေရပြက္ပမာ ေပါက္လြယ္ ကြဲလြယ္ ျဖစ္သည္။
ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေႏြဦးရာသီကို ျဖတ္သန္းပါမယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ ဇာတိေျမကို ျပန္ပါေတာ့မယ္။
ဘာလို႔ ရြာကို ျပန္ရပါလဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀မွာ ဆရာသမားဆိုတာ တကယ္ကို ေက်းဇူးႀကီးမားပါတယ္။
အခု ဆရာသမားက လွမ္းေခၚတယ္ေလ။
ေက်ာင္းေတြ ပိတ္လို႔ ကေလးေတြ အားလပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ
သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္အသိ တံခါးေတြ ဖြင့္ေပးဖို႔အတြက္
ေႏြရာသီ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း ဖြင့္မယ္တဲ့
အဲဒါေၾကာင့္၊ အဲဒါေၾကာင့္၊

ဆရာဆိုတာက
စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ တန္႔ဆည္ၿမိဳ႕၊ ဗိုလ္ျမရပ္ကြက္
ရပ္သာေက်ာင္းတိုက္မွာ သီတင္းသုံးေတာ္မူတဲ့
ဆရာေတာ္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေလးတည္းက ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေကၽြးေမြးျပဳစု
ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရပါတယ္။
အခု ဆရာေတာ္က ပရဟိတလုပ္ငန္းလုပ္ေတာ့မယ္
ကေလးေတြကို သင္ၾကားေပးမယ့္ အေျခခံယဥ္ေက်းမႈ စာအုပ္ေလး လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ကို ခို္င္းပါတယ္၊ စီစဥ္ေပးရတာေပါ့ ။
အခုလည္း အဲဒီ စာအုပ္ေလး ပုံႏွိပ္ဖို႔အတြက္ အလုပ္ရႈပ္ေနတာပါ။

မၾကာခင္ ေန႔ရက္ပို္င္း အတြင္း မွာ
ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္တဲ့
``ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းလိမၼာ´´
ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလး ၿပီးစီးပါေတာ့မယ္။

ဒါဟာ ငယ္ငယ္က စာေပေတြ သင္ၾကားေပးေတာ္မူတဲ့
ဆရာေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေက်းဇူးဆပ္တာပါ
ဆရာ့ေက်းဇူးေတာ္ဟာ မ်ားစြာ အနႏၱဆိုေတာ့
ဆပ္လို႔ ကုန္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။

ျမဴတစ္မႈန္စာေလာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရတဲ့ အတြက္
ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းသာပါတယ္၊ ၾကည္ႏူးပါတယ္။

စာအုပ္ေလး ၿပီးရင္ ဇာတိ တန္႔ဆည္ေျမကို ျပန္ပါမယ္
ဆရာ့ကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါမယ္။
မိဘ၊ သားခ်င္း၊ ေဆြမ်ဳိးေတြဆီ ေရာက္တုန္း ေရာက္ခိုက္ ေနလိုက္ပါဦးမယ္။

တန္႔ဆည္မွာ အင္နာနက္ အသုံးျပဳလို႔ မရပါ။
ဆရာကို ၀ိုင္းကူၿပီး သင္ၾကားေပးပါမယ္။
ပဲႏႈတ္/ပဲေကာက္ရပါမယ္။
သစ္ခင္းစိုက္ရပါမယ္။
ဒီအခ်ိန္ဆို စပါးရိပ္လို႔ ၿပီးသြားၾကပါၿပီ။

ဆရာဆိုတာ အေကာင္းဆုံး ဥယ်ာဥ္မႈးပါ
ဆရာဆိုတာ အေကာင္းဆုံး ပဲ့ကိုင္ရွင္ပါ
ဆရာဆိုတာ အေကာင္းဆုံး လမ္းျပၾကယ္ပါ
ဆရာဆိုတာ အေကာင္းဆုံး ေပးဆပ္သူပါ
ဆရာဆိုတာ အေကာင္းဆုံး ေနမင္း လမင္းပါ။

စာအုပ္ေလး ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္
ဗုဒၶစာေပမ်ားကို ေရးသားေတာ္မူခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ား၊
စာေရးဆရာမ်ား၊ ဆရာေတာ္အား လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလွဴရွင္မ်ား၊

မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔ အတြင္း အျပင္ အဆင္မ်ားကို
ေမတၱာတရားသက္သက္နဲ႔ ကူညီေပးခဲ့တဲ့
လူေဇာ္သစ္၊ သႏၱာေက်ာ္ေမာင္(ပီကာ ဒီဇိုင္း မီဒီယာ )
၀ိုင္း၀န္းၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ စာစီေပးၾကတဲ့
သူငယ္ခ်င္း ေမာင္မင္းစိုး(ေရႊနံ႔သာ)
သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေမာင္(မႏၱေလး)
သူငယ္ခ်င္း မိုးႏွင္းျဖဴတို႔ကို
အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ႏွလုံးသားတြင္ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ ။

ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊