နတၳိ၀ါဒ

အတူေန ခုန္တန္းလ်ားေလး
သီခ်င္းသံ တိတ္တဲ့အခါ
နံရိုးမ်ား အရင္ကထက္ စကားေျပာတတ္လာတယ္ ။

ျပကၡဒိန္တစ္ခ်ပ္လို ခုတ္ေမာင္းလာတဲ့
ည ေျပးလမ္းမွာ
ဖိနပ္ေလးကို ဆြဲေခၚရင္း
ငါ့တစ္ကိုယ္လုံး မီးခိုးေတြ အူလို႔ ။

ဇီဇာေၾကာင္ ေမွာ္ႏွဳတ္ခမ္းသား တစ္၀ိုက္
ေစာင့္ၾကည့္ လွည့္ျပန္ရုံသက္သက္နဲ႔
အဓိပၸာယ္ေတြ မလုံေလာက္ခဲ့ဘူး ။

ေလာကဓံနဲ႔ မသင့္ျမတ္ေတာ့
ဆူးရင့္ဟာ ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္လာခဲ့တယ္
နထုံေပေတး တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ။

ကေလးမရွိတဲ့ မိဘဟာ နတၳိ၀ါဒလား
မိဘမရွိတဲ့ ကေလးဟာ နတၳိ၀ါဒလား
လူမရွိတဲ့ အိမ္ဟာ နတၳိ၀ါဒလား
အိမ္မရွိတဲ့ လူဟာ နတၳိ၀ါဒလား
အကိုင္းမရွိတဲ့ အရြက္ဟာ နတၳိ၀ါဒလား
အရြက္မရွိတဲ့ အကိုင္းဟာ နတၳိ၀ါဒလား
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိတဲ့ စိတ္ဟာ နတၳိ၀ါဒလား
စိတ္မရွိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ နတၳိ၀ါဒလား ။

လူပီသခ်င္လြန္းလို႔
ငါ ငိုပစ္လိုက္တယ္
လူ႔သခ်ၤ ဳိင္းမွာလည္း
တိရစၧာန္ေတြ ေသခြင့္ရွိတာပဲ ။

ဆူးရင့္ ၊တန္႔ဆည္၊