စိတ္ေလာင္ရွဳေမွ်ာ္ခင္း

(တစ္)

ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႔အႀကံဳကို ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တိုင္ မွတ္သားခြင့္ရလိုက္တဲ့ အသိမ်ဳိး မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမြးတဲ့ေန႔ဟာ ေအာက္တိုဘာ(၂၉)ရက္ေန႔ျဖစ္သလို ညရဲ႕ေကာင္းကင္တစ္ျပင္လုံး ၾကယ္ေရာင္ လေရာင္ေတြ ခင္းက်င္းျပသခြင့္ရွိတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၄)ရက္ေန႔လည္း ျဖစ္ပါသတဲ့ ။
အေမေျပာျပတဲ့ စကားမို႔ မမွားေလာက္ဘူးထင္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ယုံယုံၾကည္ၾကည္ လက္ခံလိုက္ပါတယ္ ။ ကိုယ့္ဇာတာကို ျပန္ၿပီးဖတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ႀကီးျပင္းမႈ အခ်ိန္ကာလဆီေရာက္ျပန္ေတာ့ `` အိုး ငါအဂၤါသားႀကီးပါလား ´´လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အံ့ၾသစိတ္ ၀င္မလာမိတာလည္း ကိုယ့္လူတို႔ မသိေသးတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခုပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္စဥ္က ဆရာဘုန္းႀကီး သင္ၾကားေပးလိုက္တဲ့ ``ဦးညိဳ ေခမာ သုတ ေ၀ရီ ရန္အစီစီ´´ဆိုတာ ဖိတ္စာမရဘဲ ေရာက္လာတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တည့္တည့္က နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ ။ ထားပါေတာ့ တနဂၤေႏြဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ၿဂိဳဟ္ ကၽြန္ေတာ္က တနဂၤေႏြရဲ႕ ပဋိပကၡေဘးရန္ ။

(ႏွစ္)

မနက္ခင္းတစ္ခုဟာ သဘာ၀ထဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၀င္၀င္ စီးဆင္းက်လာပါတယ္ ။ မိုးရာသီက ေမြးတဲ့ တိမ္စိုင္တိမ္လိပ္ေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ အရင္အတိုင္း ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ မေနၾကေတာ့ဘူး ။ ေရခ်ဳိးဆိပ္ကို ေက်ာခိုင္းလာတဲ့ မိ္န္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္လို လင္းလို႔ သစ္လို႔ ။ အဲဒီ မနက္ခင္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ နဲ႔အတူ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္မွတ္မထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အမွတ္မထင္ေမးထည့္ လိုက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ေမးခြန္းႏွစ္ခုကိုလည္း သူ႔သေဘာက် လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျဖကို ကၽြန္ေတာ့္ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ထုတ္မေပးႏိုင္ေတာ့ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ ။
``ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို မဆာေလာင္တဲ့ ပုထုဇဥ္ဆိုတာ မင္းေတြ႔ဖူးလား´´
``...........................................................´´
``အားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ငါသိခ်င္တယ္ကြာ ေျပာျပပါလား ´´
``..........................................................................´´

ကၽြန္ေတာ္၀န္ခံလိုက္ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ညံ့ဖ်င္းမႈနဲ႔ မနက္ခင္းဟာ တနဂၤေႏြေအာက္က ေန႔စြဲတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို က်ဳိးေၾကေနတဲ့ စိတၱဇတစ္ခ်ဳိ႔က အထီးက်န္ဆန္တဲ့ တဲပ်က္တစ္လုံးဆီ ေခၚေဆာင္သြားၾကပါတယ္ ။ လိုရာဆီ ပစ္မွတ္လြဲေခ်ာ္သြားတဲ့ အားလပ္ရပ္ အထား အသိုမ်ား ။ ဒိုင္ယာရီထဲက အမိႈက္မ်ား ၊ ေခ်းေညာ္အထပ္ထပ္ အသုံးအေဆာင္မ်ား ၊ အသံတိတ္ ေရခဲတုန္းမ်ား ၊ ေလာကဓံဆိုး ေလးခုရဲ႕ ယုယ ပြတ္သပ္ခ်က္မ်ား ၊ ၀ါက်င့္က်င့္ အတိတ္ရနံ႔မ်ား ၊ လည္မ်ဳိညွစ္ ဆြဲရမ္းခံရတဲ့ လြယ္အိပ္ထဲက အမိုက္အမဲမ်ား ၊ လက္ေပၚနဖူးရာ ထင္တဲ့ အေတြးမ်ား ၊ နဖူးေပၚ လက္ရာထင္တဲ့ စိတ္ကူးမ်ား ၊ တီးခတ္ရင္း မ်က္စိလည္သြားတဲ့ pattern မ်ား ၊ အနယ္အမႈန္ ျပႆဒါး လွလွေလးမ်ား ၊ ေလ့က်င့္ခန္း ဓာတ္ျပားေဟာင္းမ်ား ၊ အနီးဆုံး ၀န္းက်င္က ခဏိက၀ါဒီ ဆက္ဆံေရး ၀တ္မႈန္မ်ား ၊ စား၀တ္ေနေရး ဟစ္ေအာ္ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈမ်ား ၊ အၿပံဳးအတု အေရးျပား
တြန္႔ေခါက္သံမ်ား ၊ ဖက္ရွင္မ်ား ၊ အလွကုန္မ်ား ၊ စကားေျပာစက္မ်ား ။

ဒါေတြ အားလုံးကို အထီးက်န္ဆန္ဆန္ ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕ခ်င္ဘဲ ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။
ဒါေတြ အားလုံးကို အထီးက်န္ဆန္ဆန္ ကၽြန္ေတာ္ မေတြးခ်င္ဘဲ ေတြးေနရပါတယ္ ။

အဲသည္လို အေတြးေတြ ေတြးျဖစ္လိုက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ့္နာရီေတြဟာ ေသာက္လက္စ စီးကရက္တစ္လိပ္လို မီးေလာင္ခံေနရပါတယ္ ။ စိတ္လိုလက္ရ ဖြင့္ျပခ်င္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို တနဂၤေႏြဟာ ဆိတ္သုဥ္းျခင္းအတိနဲ႔ ပူေလာင္ေစပါတယ္ ။ စြယ္ေတာ္တစ္ရြက္ေလာက္ ခူးဖို႔ႀကံရြယ္
ခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အနာဂတ္ဟာ အလင္းမရွိတဲ့ ေန႔ရက္ ၊ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေတြ တစ္လမ္းဆီ ေျပးလႊားေနၾကပါတယ္ ၊ အရင္ဆို ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်စ္အေၾကာင္းကို သိပ္ၿပီးေျပာခ်င္ခဲ့ပါတယ္ ၊ အိပ္မက္တစ္ခုေတာင္ မက္ခြင့္မေပးဘဲ ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့ ဂစ္တာႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ေငးရင္း အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာမွ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ၊ လူေတြနဲ႔ ေ၀းေ၀းေနခဲ့ပါတယ္ ၊ လမ္းေတြနဲ႔ ေ၀းေ၀းေနခဲ့ပါတယ္ ၊ ပင္လယ္မွာ နစ္ျမဳတ္သူ တစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္လက္ပစ္ကူးရင္း ေမာပန္းခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ရွည္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ကိုယ့္လူတို႔ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ငုတ္လ်ဳိး
၀မ္းေခါင္းနာေတြ ၊ မွတ္တိုင္ အေဟာင္းေတြ ၊ ဆည္းဆာေလနီၾကမ္းေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ေန႔တိုင္း ၀တ္ဆင္ေနရတဲ့ သကၠရာဇ္တစ္ဆင္စာ မြန္းၾကပ္မႈေတြ ပါ ၊ တနဂၤေႏြကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမ့ေဆးေပးဖို႔ ခင္မ်ားတို႔ စိတ္ကူးၾကပါေတာ့ ။

(သုံး)

၂၀၀၆-ေဖေဖၚ၀ါရီ ................... ။ ကၽြန္ေတာ္ လူေတြကို လူလူသူသူ စကားျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္ရတဲ့ တနဂၤေႏြတစ္ေန႔မွာ အေဖၚေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ေကေက ေရာက္လာၿပီး သူအေဖၚ ေကာင္မေလးနဲ႔လည္း မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္ ။ ၿပီးမွ သူ႔ေရွ႕မွာ ခ်ထားတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကို သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႔ မိတ္္ဆက္ လိုက္တာပါ ။
“ ၀ိုင္၀ိုင္ ”
ေကေက မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ နာမည္ပါ ။ ခင္မင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ခဲ့မိတာ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ပါလား ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အဲဒီေကာင္မေလးဟာ ခ်စ္စရာ တကယ္ေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလး ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္းႏွီးမႈဟာ တစ္စတစ္စ ဖြံ႕ၿဖိဳး လာခဲ့ပါတယ္ ။

အညာကို ျပန္မယ့္ ေကေကကို ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပး ကား၀င္းအထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုက္ပို႔ၾကေတာ့ အရင္ကထက္ ေႏြးေထြးလာခဲ့ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေယာက်ၤားေလး ေရာဂါနဲ႔ ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ အရင္ကထက္ ပူေႏြးလာခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ တန္႔ဆည္ကို ျပန္မယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘူတာႀကီးအထိ ေကေကနဲ႔ ၀ိုင္၀ိုင္ လိုက္ပို႔ၾကေတာ့ အရင္ကထက္ ပူေလာင္လာခဲ့ပါတယ္ ။ သြားအေခါင္းေပါက္ၿပီး သြားကိုက္ေ၀ဒနာ ခံစားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ အရင္ကထက္ ပူျပင္းလာခဲ့ပါတယ္ ။
“တနဂၤေႏြေန႔ အလည္လာခဲ့မယ္ေလ”
၀ိုင္၀ိုင္ရဲ႕ စကားသံေလးကို ၾကားရတဲ့ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လို ျဖစ္သြားခဲ့သလဲဆိုတာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါ ။ တနဂၤေႏြကို ေၾကာက္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ေလွ်ာ့သြားပါတယ္ ။ အဲဒီ တနဂၤေႏြက စၿပီး ေရာက္လာမယ့္ တနဂၤေႏြတိုင္း ၀ိုင္၀ိုင္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္တတ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ၀ိုင္၀ိုင္ဟာ အဂၤါသမီးျဖစ္ေၾကာင္း သိခြင့္ရလိုက္ေပမယ့္ ၊ တနဂၤေႏြကို သူေၾကာက္ခဲ့ဖူးသလားဆိုတာ ေမးခြင့္မရလိုက္ပါဘူး ။

တနဂၤေႏြမ်ားစြာ ငိုတစ္ခါ ရယ္တစ္လွည့္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ တစ္ပတ္မွ တစ္ရက္ပဲ ရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ တနဂၤေႏြကို ကၽြန္ေတာ္ ရင္ခုန္တယ္ ။ ေနပူပေစ မိုးရြာပေစ တနဂၤေႏြကို ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိဦးမွာပဲ ။ တနဂၤေႏြအေၾကာင္း စဥ္းစားမိတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ၀ိုင္၀ိုင္ဆီ ရြက္လႊင့္ခဲ့တာမ်ဳိး ၊ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က တနဂၤေႏြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရန္ဘက္ ၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၊ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ တနဂၤေႏြဆို ပိုက္ဆံရွိသလို ေငြျပတ္တဲ့အတိုင္း ။ ဘုရားေပၚ ေရာက္ျဖစ္တဲ့ တနဂၤေႏြဆိုရင္ ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ေက်ာက္စာေတြ ဘာေတြ ထြင္းလို႔ ။ တနဂၤေႏြမပီသခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တနဂၤေႏြနဲ႔ အရူးတစ္ေယာက္လို ရန္ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရွိဳက္သြင္းခဲ့တဲ့ ေလမွာ တနဂၤေႏြဓာတ္ေတြ ပါ၀င္သလို ေန႔တိုင္းမ်ဳိသြင္းခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အစာအိမ္မွာလည္း တနဂၤေႏြ အာဟာရေတြ ရွိေနပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရတြက္မိတဲ့လက္ဟာ တနဂၤေႏြေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ။ ျဖစ္ခ်င္တာ ေတာင္းလို႔ရမယ္ဆိုရင္
၀ိုင္၀ိုင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တနဂၤေႏြမ်ားစြာကို ကၽြန္ေတာ္ လို္ခ်င္တယ္ ။ ေနာက္ ၀ိုင္၀ိုင္လက္ေမာင္းက အမာရြတ္ေလးကို တနဂၤေႏြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ခ်င္တယ္ ။ ၀ိုင္၀ိုင္းရဲ႕
သီခ်င္းေတြ လိုက္လိုက္ဆိုတတ္တဲ့ (၀ိုင္၀ိုင္း အသံနဲ႔ လုံး၀မတူတဲ့) ၀ိုင္၀ိုင္ရဲ႕ အသံေလးကို တနဂၤေႏြတိုင္း ၾကားခ်င္ေနပါတယ္ ။

ဆက္ရန္ရွိပါေသးတယ္ ။