စန္းလဂ္ မေကာင္းတဲ့ ရွင္သန္မႈဟာ
ည ကိုးနာရီေရာက္တိုင္း
ပုလင္းဖြင့္သံကို ၾကားရတတ္တယ္။
ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းအေၾကာင္း
၀၀လင္လင္ ေျပာၾက
ဖန္ခြက္ထဲက ေရခဲတုန္းေလးေတြလို
တျဖည္းျဖည္း အရည္ေပ်ာ္ရင္း......
ေျပးမလြတ္တဲ့ လမ္းမေပၚ
ေခြေခါက္ လဲက်ရင္း......။
တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိတ္ကပ္ကို
တစ္ေယာက္က စူးစိုက္လို႔၊
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို
တစ္ေယာက္ဆီ ပစ္ခတ္လို႔၊
ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ အယူအဆေတြက အစ
ပြေယာင္းေယာင္း စကားလုံးေတြ အဆုံး
တင္ျပမယ္၊ ေဆြးေႏြးမယ္၊ ျငင္းဆန္မယ္။
ၿပီးရင္
အလိုမက်မႈအားလုံးကို မ်က္ခြံမိုးၿပီး
အိပ္မက္ကိုယ္စီနဲ႔
တစ္ေန႔တာ ေသဆုံးၾကမယ္။ ။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၂၀၊ ၁၁၊ ၂၀၀၉
ည ကိုးနာရီေရာက္တိုင္း
ပုလင္းဖြင့္သံကို ၾကားရတတ္တယ္။
ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းအေၾကာင္း
၀၀လင္လင္ ေျပာၾက
ဖန္ခြက္ထဲက ေရခဲတုန္းေလးေတြလို
တျဖည္းျဖည္း အရည္ေပ်ာ္ရင္း......
ေျပးမလြတ္တဲ့ လမ္းမေပၚ
ေခြေခါက္ လဲက်ရင္း......။
တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိတ္ကပ္ကို
တစ္ေယာက္က စူးစိုက္လို႔၊
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို
တစ္ေယာက္ဆီ ပစ္ခတ္လို႔၊
ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ အယူအဆေတြက အစ
ပြေယာင္းေယာင္း စကားလုံးေတြ အဆုံး
တင္ျပမယ္၊ ေဆြးေႏြးမယ္၊ ျငင္းဆန္မယ္။
ၿပီးရင္
အလိုမက်မႈအားလုံးကို မ်က္ခြံမိုးၿပီး
အိပ္မက္ကိုယ္စီနဲ႔
တစ္ေန႔တာ ေသဆုံးၾကမယ္။ ။
ဆူးရင့္၊တန္႔ဆည္၊
၂၀၊ ၁၁၊ ၂၀၀၉
2 comments:
စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတာ ေပၚလြင္ေအာင္ကို ညကို အဖြဲ႕ေကာင္းလိုက္တာေနာ္...
အလိုမက်မႈအားလုံးကို မ်က္ခြံမိုးၿပီး
အိပ္မက္ကိုယ္စီနဲ႔
တစ္ေန႔တာ ေသဆုံးၾကမယ္။
ကဗ်ာဖြဲ႔ထားပံုက အေတာ္ထိေရာက္တယ္ဗ်ာ...
Post a Comment