ခင္မ်ားတို႔လို ဆုံးရွဳံးမႈကို သုံးေဆာင္ခဲ့တယ္

အဖြားတစ္ေယာက္ အသည္းအသန္ က်န္းမာေရးမေကာင္းျဖစ္လို႔ ဖုန္းဆက္ေခၚတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိျဖစ္တဲ့
အညာက တန္႔ဆည္ၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားခဲ့ရပါတယ္ ။ အညာေဒသရဲ႕ ေဆာင္းရာသီဆိုေတာ့ ခ်မ္းလိုက္ ေအးလိုက္တာလဲ လြန္ပါေရာ ။
ရန္ကုန္က ေဆာင္းရာသီနဲ႔ေတာ့ တျခားစီပါပဲ ။သိပ္ၿပီး အေအးလြန္းတဲ့ ရန္ကုန္ေဆာင္းကို
ျဖတ္သန္းရတာ လြယ္ကူသေလာက္ အညာေဒသက ေႏြနဲ႔ေဆာင္းမွာ လူႀကီးနဲ႔ ကေလးငယ္ေလးေတြ အမ်ား ဆုံး ေသဆုံးတတ္ၾကလို႔ မသက္သာလွပါဘူး ။ျပင္းထန္ဆိုးရြားလြန္းပါတယ္ ။
အညာမွာ ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို လြမ္းေနခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ကို တစ္လြမ္းလြမ္း ျဖစ္ေနခဲ့ တာပါ ။ ညေနခင္းေရာက္တိုင္း အလြမ္းက ဒီဂရီ ျမင့္ျမင့္လာေတာ့ ခက္တာေပါ့ ။ အင္တာနက္မွာ ခ်က္တင္ ထိုင္ ၊၀က္ဆိုက္ၾကည့္ၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ရွဳံးနိမ့္ခဲ့တဲ့
အျဖဴေရာင္ဆိပ္ကမ္းေလးကို လြမ္းေနမိတယ္ ။အညာေျမ တန္႔ဆည္မွာဆိုေတာ့ အင္တာနက္ဆိုင္ဆိုလို႔တစ္ဆိုင္မွကို မရွိတာပါ ။
တစ္ခ်ဳိ႕အင္တာနက္ဆိုတာကို မၾကားဖူးၾကေသးပါဘူး ။ အလြမ္းေၾကာင့္ ခက္ေနခဲ့တယ္ ။ ဒါနဲ႔ ညခင္းမွာ ႀကံရာမရ ေစာင္ကိုၿခံဳၿပီး
ဖေယာင္းမီးအလင္းနဲ႔ ထိုင္ေရးလိုက္တာ ေဟာဒီ ခင္မ်ားတို႔လို ဆုံးရွဳံးမႈကိုသုံးေဆာင္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ထြက္လာေတာ့တာပဲ ။ ေမာ္ဒန္ ၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ၊ဘာသာစကားကဗ်ာ ၊ အဲဒီသုံးမ်ဳိးထဲကအလြတ္ ျဖစ္ရင္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ။အခု ရက္ပိုင္းအတြင္း ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ
ဒီလို ကဗ်ာမ်ဳိးေတြပဲ ေျပးေျပး၀င္လာေနတယ္ ။ ဒါလည္း ခက္တာပဲ ။ ေသလိုက္ပါေတာ့ ။ ။



ခင္မ်ားတို႔လို ဆုံးရွံဳးမႈကို သုံးေဆာင္ခဲ့တယ္


(၁) ကမ္းျဖဴေရာင္ အနားေလးဆီ
အလြမ္းေရာက္ ေနသင့္ ညတိုင္း
ေသးမျပႏိုင္တဲ့ ၿမိဳ႕ဆန္
ေခတ္ ေခတ္မွာ တစ္
စိတ္အီးလိုင္းက ေမးလ္နဲ႕ အြန္ပို႔
ႏွင္းျဖဴရယ္ လြမ္းမိုးလိုက္တာ
ရွဳံးရင္း အရာရာ နိမ့္
ခိုက္တုန္ကို ခိုက္လို႔ ။

(၂)ဆီေရာင္ကမ္း အနားျဖဴေလး
အသင့္ေရာက္ ညေနတိုင္း လြမ္း
ၿမိဳ႕မျပႏိုင္တဲ့ ဆန္ေသး
ေခတ္မွာ ေခတ္တစ္
အီးလိုင္းက စိတ္နဲ႔အြန္ေမးလ္ပို႔
မိုးလြမ္းႏွင္းရယ္ ျဖဴလိုက္တာ
နိမ့္ရင္း အရာရာရွဳံး
တုန္ခိုက္ကို ခိုက္လို႔ ။

(၃)နားကမ္းေလး အျဖဴေရာင္ဆီ
ည အလြမ္းေန သင့္ေရာက္တိုင္း
ဆန္ မျပႏိုင္ေသးတဲ့ ၿမိဳ႕
မွာ ေခတ္တစ္ေခတ္
ေမးလ္စိတ္က အြန္လိုင္းနဲ႔ အီးပို႔
ရယ္တာ လြမ္းလိုက္ မိုးႏွင္းျဖဴ
အရွဳံး အနိမ့္ ရင္းရာ
တုန္လို႔ကို ခိုက္ခိုက္ ။

(၄) အျဖဴေရာင္ ကမ္းနားေလးဆီ
ညေနေရာက္တိုင္း အလြမ္းသင့္
ၿမိဳ႕ျပ မဆန္ႏိုင္ေသးတဲ့
ေခတ္တစ္ေခတ္မွာ
အြန္လိုင္းက စိတ္နဲ႔ အီးေမးလ္ပို႔
လြမ္းလိုက္တာ မိုးႏွင္းျဖဴရယ္
အရာရာ ရွဳံနိမ့္ရင္း
ခိုက္ခိုက္ကို တုန္လို႔ ။ ။

ဆူးရင့္ ၊တန္႔ဆည္ ၊